Wyspa Niedźwiedzia
Z Wikipedii
| Wyspa Niedźwiedzia | |
| Kontynent | Europa |
| Państwo |  Norwegia |
| Akwen | Morze Barentsa |
| Powierzchnia | 178 km2 |
 |
|
Wyspa Niedźwiedzia (norw. Bjørnøya) – arktyczna wyspa należąca do Norwegii, stanowi najdalej na południe wysuniętą część Svalbardu. Jest położona w zachodniej części Morza Barentsa (74.31° N 19.01° E), mniej więcej w połowie drogi między Spitsbergenem a Przylądkiem Północnym. Wyspę odkryli i nazwali Willem Barents i Jacob van Heemskerk 10 czerwca 1596.
Powierzchnia jest górzysta do 536 m wysokości i wynosi 178 km². Długi czas wyspa była ziemią niczyją (terra nullius) i dopiero Traktat Svalbardzki z 1920 przyznał je Norwegii. Do jałowej wyspy przyciągało ludzi górnictwo węgla, łowiectwo, rybołostwo i wielorybnictwo. Jednak nie była zamieszkiwana dłużej niż przez kilka lat. Obecnie jedynymi jej mieszkańcami jest personel stacji meteorologicznej. W 2002 roku wraz z otaczającymi ją wodami została ogłoszona rezerwatem przyrody.
