William Wallace
Z Wikipedii
Sir William Wallace of Elerslie (ur. 1272 w Paisley, Renfrew, Szkocja, zm. 11 sierpnia 1305 w Londynie), przywódca szkockiego powstania przeciwko rządom Anglii (Normanów) Edwarda I Długonogiego, bohater narodowy Szkocji.
Drugi syn skromnego właściciela ziemskiego, Sir Malcolma Wallace'a. Po wybuchu powstania przeciw Anglikom w 1297 roku, Wallace został jego przywódcą. Początkowo powstańcy odnosili sukcesy, pokonując np. wojska angielskie pod wodzą Johna de Warenne, Earla Surrey, w bitwie pod Stirling (1297). Po bitwie i udanym najeździe na północną Anglię Wallace został pasowany na rycerza i obwołany strażnikiem królestwa, sprawującym władzę nad Szkocją w imieniu uwięzionego króla Jana Balliola. Jednak już rok później, w bitwie pod Falkirk siły Wallace'a zostały pokonane. Wallace zrezygnował z godności strażnika; sukcesję po nim objęli Robert the Bruce (późniejszy król Robert I) i Sir John Comyn zwany Czerwonym.
Powstańcy Wallace'a nie zaprzestali jednak walk i prowadzili wojnę partyzancką. W 1305 r. Wallace został w pobliżu Glasgow schwytany i z niezwykłym okrucieństwem publicznie stracony przez Anglików na Towerhill w Londynie. Opiewają go pieśni ludowe.
Ogromny pomnik Wallace Monument (zbudowany 1861 - 1869) stoi na skale Abbey Craig w pobliżu Stirling.
Postać Williama Wallace'a spopularyzował film pt. Waleczne serce (Braveheart, 1995) - reż. Mel Gibson.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- William Wallace - witryna uwzględniona w liście BBC Education Web Guide
- William Wallace - opracowanie w języku polskim z Almanachu Historycznego.
(*) Zgodnie z najnowszymi odkryciami (pieczęć na liście Williama do kupców w Lubece) istnieje duże prawdopodobieństwo, że William był synem Alana. Łacińska inskrypcja na pieczęci brzmi: William filius Alan (William syn Alana).
