Robert I Bruce
Z Wikipedii
Robert I, Robert VIII de Bruce, (ur. 11 lipca 1274, zm. 7 czerwca 1329) – król Szkocji 1306 – 1329. Najstarszy syn Roberta the Bruce'a, 8 Lorda Annandale (zm. 1304) i Marjorie z Carrick (zm. 1292). Znany pod przydomkiem "Waleczne Serce" (ang. Braveheart), który ostatnio jest przypisywany Williamowi Wallace'owi.
W 1295, Robert poślubił Izabellę z Mar (zm. przed 1302). Mieli jedynie córkę - Marjorie Bruce, która poślubiła Waltera Stewarta, VI Wielkiego Stewarda Szkocji (1293 – 1326). Zmarła 2 marca 1316, niedaleko Paisley w Renfrewshire - została zrzucona z końskiego grzbietu - a była w zaawansowanej ciąży. Jej dziecko przeżyło i zostało później Robertem II - królem Szkocji.
Po podboju Szkocji przez Anglię, wybuchło powstanie narodowe, któremu przewodził William Wallace. Bruce nie popierał powstania. Według niektórych przekazów walczył nawet po stronie angielskiej. Przez cały zresztą okres powstania nie mógł się do końca zdecydować kogo poprzeć i prowadził podwójną grę razem z Williamem Lambertonem, biskupem St. Andrews. Dopiero w 1306 jawnie wystąpił przeciw Anglikom, koronując się. Kilka następnych lat spędził na wygnaniu, z którego powrócił by rozpocząć kolejne powstanie. Okresu wygnania dotyczy legenda, iż ukrywając się przed Anglikami w nadmorskiej jaskini Robert Bruce, bliski załamania, poważnie rozważający rezygnację z walki, dostrzegł pająka usiłującego przeciągnąć nić przez całe wejście do groty. Kolejne próby kończyły się niepowodzeniami i upadkami, jednak pająk ostatecznie zdołał swą nić przeciągnąć. Wówczas Bruce miał podjąć decyzję, że będzie prowadził walkę z Anglią do skutku.
W 1314 roku Robert odniósł świetne zwycięstwo pod Bannockburn. W roku 1328 Edward III formalnie uznał go za króla Szkocji. Wcześniej (w roku 1324) za króla uznał go papież Jan XXII.
Robert Bruce przejął tron jako potomek Dawida I, króla Szkocji. W ostatnich latach życia zmagał się z trądem, którego nabawił się w czasie swych licznych podróży.
[edytuj] Linki Zewnętrzne
Poprzednik Jan Balliol |
król Szkocji 1306-1329 |
Następca Dawid II |