Bitwa pod Stirling
Z Wikipedii
| Bitwa pod Stirling Bridge wojna szkocko-angielska 1296-1314 |
|||||||||
| Data | 11 września 1297 | ||||||||
| Miejsce | Stirling (Szkocja) | ||||||||
| Wynik | zwycięstwo Szkotów | ||||||||
| Terytorium | Wielka Brytania | ||||||||
|
|||||||||
| Pierwsza szkocka wojna o niepodległość |
|---|
| Bitwa pod Dunbar - Bitwa pod Stirling Bridge - Bitwa pod Falkirk - Bitwa pod Methven - Bitwa pod Bannockburn |
Bitwa pod Stirling to jedno z serii starć podczas wojen o niepodległość Szkocji na przełomie XIII i XIV wieku. 11 września 1297 roku siły szkockie pod wodzą Andrew de Moraya i Williama Wallace'a starły się z wojskami angielskimi, którymi dowodzili John de Warenne, hrabia Surrey i Hugh de Cressingham, Królewski Skarbnik Szkocji. Anglicy ponieśli porażkę.
[edytuj] Przebieg bitwy
Buntownicza armia szkocka stanęła po jednej stronie wąskiego (na 1 lub 2 jeżdźców albo 2 do 4 piechurów) mostu, angielska armia po drugiej stronie. Dowódcy angielscy pozostawali w konflikcie ze sobą — de Warenne był nominalnie wyższy rangą, ale faktyczne znaczenie większe posiadał de Cressingham, który miał duże wpływy na dworze królewskim. Po stronie szkockiej było 5000–10000 piechoty, kilkuset łuczników i 300–400 lekkozbrojnej kawalerii. Strona angielska liczyła 500–1000 najemnych łuczników, ok. 2000–3000 jazdy (w tym do 1000 rycerzy) oraz 6000–10000 piechoty. Przed bitwą dowódcy armii angielskiej pokłócili się na temat sposobu jej przeprowadzenia — de Warenne chciał przez most przeprawić piechotę i łuczników, aby związać walką Szkotów, a równocześnie jazda miała pokonać rzekę w innym miejcu brodem i zaatakować Szkotów od tyłu; de Cressingham zaś chciał przeprawić całą armię przez most i szybko wydać Szkotom bitwę na ich bagnistym brzegu (co przeważyło). W rezultacie przez most przeprawiła się większa część jazdy z de Cressinghamem na czele, potem łucznicy, a później przeprawę rozpoczęła piechota. Gdy około połowy armii angielskiej się przeprawiło, do ataku biegiem ruszyli Szkoci. Z uwagi na grząski teren jazda angielska nie mogła wykonać szarży, natomiast zasłonięci przez nią łucznicy nie mogli ostrzeliwać Szkotów. Podczas walki doszło na moście do przepychania się pomiędzy uciekającymi ze szkockiego brzegu Anglikami, a posiłkami, które z drugiego brzegu usiłował posłać de Warenne. W rezultacie most się załamał, a wszyscy Anglicy (poza kilkudziesięcioma), którzy dostali się na szkocki brzeg, zostali albo zabici albo utonęli w rzece. Straty szkockie to kilkuset ludzi (w tym de Moray, który został ranny i później zmarł), zaś angielskie sięgały połowy armii, w tym wszyscy łucznicy i większość jazdy, a z dowódców de Cressingham.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z bitwą historyczną i średniowieczem. Jeśli możesz, rozbuduj go.
