Wincenty Kwieciński

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Wincenty Kwieciński
Głóg, Jur

Życie	podpułkownik
Urodził się	24 grudnia 1916 Słowiańsk, gubernia charkowska
Zmarł	15 listopada 1984 Warszawa
Kariera
W służbie od
Pełniona funkcja	prezes ZG WiN
Główne wojny i bitwy	II wś, wojna obronna 1939 r.
Odznaczenia

Wincenty Jerzy Kwieciński, przybrane nazwisko Witold Kamiński, pseud. Głóg, Jur, Lotny, V-T, Mańkut, Proboszcz (ur. 24 grudnia 1916 r. w Słowiańsku, gubernia charkowska, zm. 15 listopada 1984 r. w Warszawie) - oficer Wojska Polskiego (podpułkownik), członek Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej oraz NIE, Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj i Zrzeszenia WiN.

[edytuj] Życiorys

Od 1937 r. był oficerem WP. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r. jako dowódca batalionu. Od 1940 r. należał do ZWZ-AK. Od 1944 r. był szefem kontrwywiadu komendy Okręgu AK Warszawa. Od 1945 r. działał w antykomunistycznej organizacji NIE, a następnie Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj.

Był prezesem III Zarządu Głównego Zrzeszenia WiN od października 1946 r. do stycznia 1947 r. Wcześniej, w czasach II Zarządu, pełnił funkcję najpierw zastępcy, a później Prezesa Obszaru Centralnego i współtworzył podziemny Komitet Porozumiewawczy Organizacji Polski Podziemnej (KPOPP).

Został aresztowany przez UB 5 stycznia 1947 r. i w grudniu skazany na karę dożywotniego więzienia. W lutym 1947 roku podpisał ulotkę -apel skierowany do swoich podkomendnych o skorzystanie z amnestii oraz zaakceptował decyzję dowódcy okręgu białostockiego WiN ppłk "Juhasa " o ujawnieniu okręgu.Zwolniony na wolność 27 kwietnia 1957 r.

Został odznaczony m.in. dwukrotnie Orderem Virtuti Militari V klasy (1945 r. i 1970 r.), Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Armii Krajowej. Jego ciotecznym bratem był oficer Armii Krajowej Henryk Trojańczyk.