Wostok (statek kosmiczny)
Z Wikipedii
Wostok (ros. "Wschód" -strona świata) - seria radzieckich jednosobowych pojazdów kosmicznych.
Konstrukcja Wostoka była bazą do opracowania kolejnych statków kosmicznych, przede wszystkim Woschoda i Sojuza. Statki z serii Wostok były wynoszone z kosmodromu Bajkonur za pomocą rakiet typu Wostok 8K72 i jej pochodnych, np. Wostok 8K72E, która wynosiła prototypt Wostoka, nazywane Korabl-Sputnik.
Statki Wostok odbyły 6 lotów w kosmos między kwietniem 1961 roku a czerwcem 1965 roku. Każdorazowo były pilotowane przez jednego kosmonautę. Poprzedziło je 7 startów (5 udanych) prototypów i statków testowych, Korabl-Sputnik, numerowanych od 1 do 5.
Konstrukcja Wostok składała się z 2 części: sferycznej kabiny załogowej i modułu technicznego w kształcie stożka, wyposażonego w silnik hamujący typu TDU-1. Moduł techniczny był odrzucany przed rozpoczęciem powrotu. W końcowej fazie powrotu na Ziemię, pilot katapultował się i lądował za pomocą spadochronu.
Wybrane dane techniczne:
- masa: 4730 kg
- długość: 4,4 m
- średnica: 2,43 m
- średnica lądownika: 2,3 m
- zasilanie z akumulatorów, maksymalny czas lotu 10 dni.
W kosmos zostało wystrzelonych 6 pojazdów tego typu.
- Wostok 1 - 12 kwietnia 1961 Jurij Gagarin odbył pierwszy lot kosmiczny człowieka po orbicie okołoziemskiej.
- Wostok 2
- Wostok 3 i Wostok 4 - 11-15 sierpnia 1962 pierwszy lot zespołowy, zbliżenie na 6,5 km.
- Wostok 5
- Wostok 6
Pomyślnie wystrzelono też pięć prototypów:
