Wybory do Parlamentu Europejskiego we Włoszech, 2004
Z Wikipedii
Wybory do Parlamentu Europejskiego odbyły się we Włoszech 13 czerwca 2004. Zwycięstwo odniosły opozycyjne partie lewicowe i centrolewicowe, identyfikowane z przewodniczącym Komisji Europejskiej Romano Prodim.
[edytuj] Wyniki
| Uprawnionych do głosowania: | 49,845,299 | ||||
| Liczba głosów ważnych: | 32,579,869 | 65.4% | |||
| Partia | Głosy | % | Zmiana | Miejsca w PE | Zmiana |
|---|---|---|---|---|---|
| Drzewo Oliwne | 10,119,909 | 31.1 | |||
| Demokraci Lewicy (PDS/PES) | 12 | -3 | |||
| Demokracja Jest Wolnością - Stokrotka (DLM/ELDRP) | 5 | ||||
| Demokracja Jest Wolnością - Stokrotka (DLM/EPP-ED) | 2 | ||||
| Włoscy Socjaldemokraci (DSI/PES) | 2 | ||||
| Europejski Ruch Republikański (MRE/ELDPR) | 1 | ||||
| Ludowa Partia Południowego Tyrolu (SVP/EPP-ED) | 1 | ||||
| Indywidualne organizacje (Lilli Gruber oraz Michele Santoro) | 2 | ||||
| Forza Italia (FI/EPP-ED) | 6,837,748 | 20.1 | -4.1 | 16 | -6 |
| Sojusz Narodowy (NA/UENG) | 3,759,575 | 11.5 | +1.2 | 9 | |
| Odrodzenie Komunistyczne (RC/EUL-NGL) | 1,971,700 | 6.0 | +1.7 | 5 | +1 |
| Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (USC/EPP-ED) | 1,917,775 | 5.9 | +3.8 | 5 | +3 |
| Liga Północna (LN/Ind) | 1,615,834 | 5.0 | +0.5 | 4 | |
| Federacja Zielonych (Verdi/Green-EFA) | 802,502 | 2.5 | +0.7 | 2 | |
| Włoska Partia Komunistyczna (CI/EUL-NGL) | 783,710 | 2.4 | +0.4 | 2 | |
| Lista Emmy Bonino (LEB/Ind) | 731,867 | 2.2 | -6.3 | 2 | -5 |
| Italia dei Valori (SCDO/ELDRP) | 94,963 | 2.1 | 2 | +2 | |
| Zjednoczeni Socjaliści dla Europy (SUE/ELDRP) | 665,771 | 2.0 | -0.2 | 2 | |
| Fiamma Tricolore (FT) | 236,016 | 0.7 | -0.9 | 1 | |
| Sojusz Ludowy - Unia Europejskich Demokratów (AP-UDEUR / EPP-ED) |
420,089 | 1.3 | -0.3 | 1 | |
| Alternatywa Społeczna (AS) | 398,036 | 1.2 | 1 | +1 | |
| Partia Emerytów (PP/EPP-ED) | 372,811 | 1.1 | +0.4 | 1 | |
| Inne | 1,251,563 | 3.8 | – | ||
| Razem | 32,579,869 | 78 | -9 | ||
