Zaleszczyki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Współrzędne: 48°38'00" N 025°44'00" E

Zaleszczyki

Herb Zaleszczyk

Państwo

Ukraina

obwód

tarnopolski

Położenie

48°38' N
25°44' E

Ludność (2001)
• liczba ludności

10 125

Położenie na mapie

Strona internetowa miasta

Położenie na mapie województwa tarnopolskiego w roku 1939

Zaleszczyki (ukr. Заліщики) – miasto na Podolu w zachodniej Ukrainie, położone w głębokim jarze w zakolu Dniestru, administracyjnie znajduje się w obwodzie tarnopolskim.

[edytuj] Historia

Od 1376 do roku 1772 miasto w granicach I Rzeczypospolitej, od 1917 do 1939 w granicach II Rzeczypospolitej, Województwo tarnopolskie. Do roku 1914 linia kolejowa oraz przejście graniczne Galicji i Bukowiny. Od roku 1939 pod okupacją ZSRR.

Pierwsze wzmianki o Zaleszczykach pochodzą z roku 1340. Należały pierwotnie do Lubomirskich. Miastem stały się dopiero w 1766 jako własność króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, otrzymując plan regulacyjny zgodny z polską tradycją – prostokątny rynek z ratuszem pośrodku, kościołem parafialnym usytuowanym przy ulicy wychodzącej z narożnika rynku i szachownicą ulic. Od 1774 miały status miasta powiatowego. Z uwagi na swój specyficzny, bardzo ciepły klimat w II Rzeczypospolitej znany kurort ze wspaniałymi plażami nad Dniestrem, miejsce jedynego występowania wielu gatunków roślin, "stolica" uprawy winorośli. Co roku urządzano tu ogólnopolskie święto winobrania.

[edytuj] Ciekawostki

Legenda głosi, iż w Zaleszczykach granicę z Rumunią przekroczyły władze Polski, w nocy z 17 na 18 września 1939 r. Faktycznie jednak, Zaleszczyki leżące blisko sowieckiej granicy zostały zajęte przez Rosjan już około południa w niedzielę 17 września. Prezydent, rząd i Naczelne Dowództwo przekroczyli granicę rumuńską pomiędzy Kutami, a Wyżnicą kilkadziesiąt kilometrów na zachód od Zaleszczyk.