Zamek w Bratysławie
Z Wikipedii
Zamek w Bratysławie (słw. Bratislavský hrad, węg. Pozsonyi vár) - zamek położony na szczycie wzgórza w centrum Bratysławy nad brzegiem Dunaju
[edytuj] Historia
Warowne budowle na bratysławskim wzgórzu istniały już w starożytności - wzgórze było wówczas akropolem położonej u jego stóp celtyckiej osady. Swoje budowle wznosili tu też Rzymianie i Słowianie, aż na początku średniowiecza wzgórze wraz z całą okolicą przeszło pod władzę Węgrów. W X wieku powstał tu zamek z kamienia, zamieniony w fortecę obronną w XV wieku. W wieku XVI przebudowano go w stylu renesansowym, a sto lat później w stylu barokowym. Za rządów Marii Teresy Habsburg - królowej Czech i Węgier - była tu prestiżowa siedziba księcia Alberta von Sachsen-Teschen. W 1784 roku zamek oddano klerowi katolickiemu (powstała tu szkoła katolicka), następnie w 1802 roku założono tu koszary. W 1811 roku zamek uległ zniszczeniu w pożarze wznieconym przez wojska napoleońskie, odbudowano go dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku.
