Zenon z Kition
Z Wikipedii
Zenon z Kition (gr. Ζήνων ὁ Κιτιεύς Zenon ho Kitieus, (ur ok. 335 p.n.e. w Kition na Cyprze - zm. ok. 263 p.n.e. w Atenach) – grecki filozof, założyciel szkoły stoików. Pozostawał pod wpływem Sokratesa, potem cyników (Krates z Teb), których obyczaje jednak go zraziły. Jego szkoła miała być odpowiedzią na ogród Epikura. Za życia stał się najsławniejszym filozofem w Atenach, a na jego wykłady ściągali uczniowie ze wszystkich stron Grecji.
[edytuj] Poglądy
- "Na tym właśnie polega dzielność szczęśliwego i pogodnego życia, że wszystko się czyni zgodnie z własnym głosem wewnętrznym i z wolą rządcy Wszechświata"
- "Natura dała nam jeden język, a dwoje uszu po to, ażebyśmy słuchali dwa razy więcej, niż mówimy".
Cytaty te przypisywane Zenonowi wyrażają przekonanie stoików o celowości zorganizowania świata i o istnieniu przeznaczenia. W warstwie etycznej przekłada się to na ich postulat cnoty, który rozumieli jako poddanie się biegowi nieuniknionych wydarzeń.
