Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej
Z Wikipedii
Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej (ZOMO) - oddziały Milicji Obywatelskiej powołane w 1956 do udzielania pomocy ludności w czasie klęsk żywiołowych i ochrony imprez masowych. Funkcjonariusze ZOMO pomagali także przy budowie domów dziecka, szpitali, poszukiwaniu zaginionych osób. A także do "zaprowadzania porządku" w sytuacjach wyjątkowych, co należy rozumieć jako dławienie ognisk oporu przeciw komunizmowi.
ZOMO funkcjonowało na zasadach wojskowych. Stworzono koszary, które znajdowały się w każdym większym mieście. Po wyposażeniu w transportery opancerzone (między innymi BTR-60PB), broń gazową i armatki wodne wykorzystywane do tłumienia strajków i demonstracji. Rozwiązane w 1989 oddziały ZOMO stanowiły negatywny symbol władzy PRL. W ich miejsce powołano we wrześniu tego samego roku powołano Oddziały Prewencji Milicji Obywatelskiej, które w 1990 na mocy Ustawy z dnia 4 kwietnia 1990 o Policji przekształcono w Oddziały Prewencji Policji.
ZOMO-wcy nazywani byli często "Bijącym sercem partii" w nawiązaniu do nowomowy propagandy PZPR.
Dnia 15.12.1981 roku oddziały ZOMO wtargnęły do kopalni "Wujek" w związku ze strajkiem generalnym górników. Zomowcy zabili 9 górników i do dzisiejszego dnia trwa rozprawa o zabójstwie.
W końcówce lat 80. oddziały ZOMO liczyły łącznie 12 479 funkcjonariuszy. Największą jednostką była Brygada ZOMO stacjonująca w Warszawie na tzw. Golędzinowie.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Proporczyki Zmotoryzowanych Odwodów Milicji Obywatelskiej
- Strona poświęcona historii Zmotoryzowanych Odwodów Milicji Obywatelskiej
- Oddziały ZOMO rozbijające manifestację w Gdańsku 1 maja 1982 roku
- Unikalne nagrania korespondencji radiowej ZOMO i MO w trakcie walk ulicznych we Wrocławiu z 31 sierpnia 1982 r.
- Stłumienie manifestacji w Lubinie 31 sierpnia 1982 podczas której zginęły 3 osoby
