Zglavkari

From Wikipedia

Zglavkari
Naučna klasifikacija
Kraljevstvo: Životinje (Animalia) Odjeljak: Arthropoda
Klase
Podtip Trilobitomorpha Podtip Chelicerata Podtip Myriapoda Podtip Hexapoda Podtip Crustacea

Zglavkari ili člankonošci su najobimnija i najraznovrsnija grupa životinja. Naseljavaju sva životna staništa:

• morsku i slatku vodu,
• kopnena staniÅ¡ta i
• vazduh.

Osnovna odlika zglavkara je heteronomna segmentacija tela. Za razliku od segmentacije anelida, kod kojih su svi segmenti međusobno jednaki, kod zglavkara se segmenti jasno morfološki razlikuju. Telesni segmenti se grupišu u dva ili tri telesna regiona. Pored segmentacije tela oni imaju segmentisane i ekstremitete (noge). Članci (segmenti) nogu su međusobno pokretno zglobljeni.

Cefalizacija je kod njih na mnogo višem nivou nego kod anelida. Osnovni telesni regioni su:

• glava,
• grudi i
• trbuh (abdomen), mada se kod pojedinih grupa ovi regioni drugačije grupiÅ¡u.

Na površini tela imaju čvrstu hitinsku kutikulu. Čvrst omotač je dobra zaštita telu i oslonac za mišiće pa se zbog toga naziva spoljašnji skelet (egzoskelet). Egzoskelet je građen od većeg broja ploča koje pokrivaju telo i ekstremitete. Pojedinačne skeletne ploče su u najvećem broju slučajeva međusobno pokretno spojene, što uostalom i omogućava pokretljivost ovih organizama. Osim te skelet ima i zaštitnu ulogu – organizma od predatora, a unutrašnje organe od povreda. Istovremeno, egzoskelet ograničava rast zglavkara, pa zbog toga da bi mogli da rastu oni se moraju presvlačiti. Presvlačenje predstavlja povremeno odbacivanje stare kutikule, a zatim obrazovanje nove. Kod mnogih vrsta presvlačenje se odvija u nizu larvalnih stupnjeva (stadijuma), pri čemu larva svakim narednim presvlačenjem postaje sve sličnija adultu, dok se kod drugih larva i adult veoma razlikuju (npr. gusenica i leptir). Presvlačenje je pod kontrolom hormona pri čemu učestvuje tzv. juvenilni hormon.

Mišićni sistem, za razliku od anelida, nije raspoređen u slojevima, već je organizovan u mišićne snopove (tu se prvi put u životinjskom svetu javljaju) koji su pričvršćeni za unutrašnju površinu egzoskeleta. Mišići i skeletne ploče funkcionišu kao sistem poluga.

Telesna duplja je miksocel, što znači da je to mešovita duplja – nastaje u toku embrionalnog razvića spajanjem ostatka blastocela i celoma.

[[Krvni sistem]] je otvorenog tipa. Srce se sastoji iz jedne ili više komora, koje su linearno raspoređene i imaju bočne, parne otvore – ostije, kroz koje krv (hemolimfa) iz perikardijalnog prostora ulazi u srce. Iz srca polaze krvni sudovi koji odvode krv do tkiva i organa, gde se ona izliva u šupljine i lakune oko tih organa.

Respiratorni organi vodenih zglavkara su škrge, a kod suvozemnih su traheje, mada kod nekih oblika postoje pluća (pauci, škorpije). Traheje su razgranate cevčice koje počinju sitnim otvorima na kutikuli (stigme), a zatim se granaju po čitavom telu.

Ekskretorni organi su različiti:

• antenalne žlezde,
• maksilarne žlezde
• Malpigijevi sudovi (neÅ¡to izmenjene metanefridije).

Nervni sistem dostiže visok stepen razvoja, što je sigurno u vezi i sa njihovim složenim ponašanjem. Imaju razvijen mozak koji se sastoji iz tri dela:

• prednjeg (protocerebrum),
• srednjeg (deuterocerebrum) i
• zadnjeg (tritocerebrum) mozga.

Od mozga polazi trbušno nervno stablo lestvičastog izgleda (lestvičast tip).

Čula su dobro razvijena, posebno čulo vida koje je glavno orijentaciono čulo. Oči mogu biti pokretne, na drškama ili nepokretne na prednjem delu glave. Postoje proste (ocele] i facetovane oči, koje se sastoje od velikog broja [od nekoliko hiljada do nekoliko stotina hiljada] ocela. Vid je složen – mozaičan.

Polni organi su po pravilu odvojeni, čest je polni dimorfizam, a polne žlezde i njihovi odvodi su parni. Oplođenje je unutrašnje. Kod nekih predstavnika razviće je direktno (ametabolno), odnosno iz jajeta izlazi jedinka koja liči na imago (odrasla jedinka).

Kod složenijih zglavkara razviće je sa metamorfozom i može biti:

• nepotpuno (hemimetabolno) i
• potpuno (holometabolno).

[uredi - уреди] Klasifikacija

Tip zglavkara deli se na 4 podtipa (subphylum-a) :

1. trilobiti (Trilobitomorpha), obuhvata izumrle primitivne, vodene zglavkare, poznate samo na osnovu fosilnih ostataka;

2. paukolike životinje (Chelicerata);

3. rakovi (Crustacea);

4. stonoge i insekti (Uniramia).

[uredi - уреди] Literatura

• Dogelj, V,A: Zoologija beskičmenjaka, Naučna knjiga, beograd, 1971.
• Krunić, M: Zoologija invertebrata 1, Naučna knjiga, Beograd, 1977.
• Krunić, M: Zoologija invertebrata 2, Naučna knjiga, Beograd
• Mariček, magdalena, Ćurčić, B, Radović, I: Specijalna zoologija, Naučna knjiga, Beograd, 1986.
• Matoničkin, I, Habdija, I, Primc - Habdija, B: BeskraljeÅ¡njaci - bilogija nižih avertebrata, Å kolska knjiga, Zagreb, 1998.
• Marcon, E, Mongini, M: Sve životinje sveta, IRO Vuk Karadžić, Beograd, 1986.
• Petrov, I: Sakupljanje, preparovanje i čuvanje insekata u zbirkama, BioloÅ¡ki fakultet, Beograd, 2000.
• Radović, I, Petrov, Brigita: Raznovrsnost života 1 - struktura i funkcija, BioloÅ¡ki fakultet Beograd i Stylos Novi Sad, Beograd, 2001.

[uredi - уреди] Spoljašnje poveznice

• BioNet Å kola
• Bioskolos

Kategorija:Životinje Kategorija:Beskičmenjaci Kategorija:Zglavkari