ஸ்தாயி
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிபீடியாவில் இருந்து.
ஸ்தாயி (அல்லது மண்டிலம்) என்பது கருநாடக இசையில் ஏழு ஸ்வரங்களும் நிற்கும் இடத்தை (அல்லது நிலையை)க் குறிக்கும். ஷட்ஜம் முதல் நிஷாதம் வரையிலுள்ள எல்லையை ஒரு ஸ்தாயி என்கிறோம். இது மூன்று வகையாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
1. மந்திரஸ்தாயி (மெலிவு மண்டிலம்) - ஆதார மத்திய ஸ்தாயி ஆகிய ஸட்ஜ சுரத்திலிருந்து கீழ் நோக்கி வரும் "நி த ப ம க ரி ஸ" என்ற ஏழு சுரங்களும் இதில் அடங்கும்.
2. மத்தியஸ்தாயி (சமன் மண்டிலம்) - ஆதார மத்திய ஸ்தாயி ஆகிய ஸட்ஜ சுரத்திலிருந்து மேல் நோக்கி போகும் "ஸ ரி க ம ப த நி" வரையிலான ஏழு சுரங்களும் இதில் அடங்கும்.
3. தாரஸ்தாயி (வலிவு மண்டிலம்) - இது ஸட்ஜ சுரத்திலிருந்து அதற்கு மேலிருக்கும் "ரி க ம ப த நி" வரையிலான ஏழு சுரங்களும் இதில் அடங்கும்.
தமிழிசை முறையில் மனிதனுடைய தொண்டையினால் சாதாரணமாகப் பாடக் கூடிய அளவைக் கொண்ட 14 சுரங்களை உடைய நிலையே மூன்று ஸ்தாயிகளென வழங்கியிருக்கின்றார்கள்.
எமது வழக்கத்தில் இருந்து வரும் கீர்த்தனைகள், கிருதிகள், வர்ணங்கள், மற்றைய உருப்படிகள் யாவும் மேற்கூறிய ஸ்தாயி நிலையிலேயே அமைக்கப்பட்டுள்ளன.
தக்க சாரீரமுடைய ஒருவர் 7 சுரங்களை ஒரு நிலையைக் கொண்ட மூன்று ஸ்தாயிகளிலும் பாடுவதாயினும், தாரஸ்தாயியில் நின்று பாட முடியாது. அவ்வாறு பாடினும் அது செவிக்கு இன்பம் அளிக்காது என்பது பொது அனுபவம். ஆனால் எவ் விதிக்கும் விதிவிலக்குகள் இருப்பது போல 19ம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஆத்மநாத பாகவதர், ஜன்ஜாமிர்தம் சுப்பராயர் ஆகிய சில திறமை மிக்க பாடகர்கள் வரப் பிரசாதமான சாரீரத்தைப் பெற்றிருந்தமையால் 3 ஸ்தாயிகளிலும் இலகுவாக கானம் இசைக்கக் கூடியவர்களாக விளங்கினார்கள்.
[தொகு] இசைக்கருவிகளின் ஸ்தாயி எல்லை
இல | இசைக்கருவி | ஸ்தாயி |
---|---|---|
1. | பியானோ | 7 1/4 |
2. | பிரதர்ச வீணை | 5 |
3. | கோட்டு வாத்தியம் | 4 1/2 |
4. | வயலின் | 4 |
5. | வீணை | 3 1/2 |
6. | கிளாரினெட் | 3 |
7. | ஹார்மோனியம் | 3 |
8. | வரப்பிரசாதமான மனித சாரீரம் | 3 |
9. | விருத்தி செய்த மனித சாரீரம் | 2 1/2 |
10. | புல்லாங்குழல் | 2 1/2 |
11. | நாதசுவரம் | 2 1/2 |
12. | முகவீணை | 1 1/2 |
13. | மகுடி | 1 இலும் குறைய |
[தொகு] யாழ்
பேரியாழிலே மெலிவு, சமன், வலிவு என்னும் மூன்று மண்டிலங்களும் அமைந்திருந்தன என்று சுவாமி விபுலாநந்தர் தமது யாழ்நூல் என்னும் நூலில் கூறுகின்றார்.