ผัดไทย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ผัดไทย (Pad Thai) เป็นอาหารชนิดที่พบได้ทั่วประเทศไทย แต่นิยมรับประทานกันมากในภาคกลาง โดยมากจะนำเส้นเล็กมาผัดโดยใช้ไฟแรงกับ ไข่ กุ้ยช่าย ถั่วงอก หัวไชโป๊วสับ เต้าหู้เหลือง ถั่วลิสงคั่ว กุ้งแห้ง ปรุงสรสด้วยพริก น้ำปลา และน้ำตาล และเสิร์ฟพร้อมกับมะนาว กุ้ยช่าย ถั่วงอกสด และหัวปลี เป็นเครื่องเคียง ร้านผัดไทยบางแห่งจะใส่เนื้อหมูลงไปด้วย
บางที่อาจจะใช้เส้นจันท์ซึ่งเหนียวกว่าเส้นเล็ก เรียกว่า "ผัดไทยเส้นจันท์" เส้นที่นิยมนำมาทำผัดไทยอีกอย่างคือ วุ้นเส้น เรียกว่า "วุ้นเส้นผัดไทย" ส่วนเส้นชนิดอื่นไม่นิยมนำมาใช้ บางที่อาจจะผัดโดยนำส่วนผสมทุกอย่างผัดให้เข้ากัน แล้วนำไข่เจียวมาห่อผัดไทยทีหลัง เรียกว่า "ผัดไทยห่อไข่" หรือบางที่อาจจะใส่กุ้งสดแทนกุ้งแห้ง เรียกว่า "ผัดไทยกุ้งสด" นอกจากนั้นเครื่องปรุงวัตถุดิบ บางส่วนอาจแตกต่างไปตามพื้นที่ และความสะดวก เช่น ที่จังหวัดสุโขทัย เครื่องผัดไทย จะคล้ายกับ ก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย คือมีถั่วฝักยาวหั่นแฉลบใส่ลงไปแทนถั่วงอก และปรุงรสชาติเปรี้ยวเค็มหวานเผ็ดไว้แล้ว
ร้านขายผัดไทยมักจะขายหอยทอดควบคู่กันไปด้วย เนื่องจากเครื่องปรุงที่ใช้มีหลายอย่างใช้ร่วมกัน
ผัดไทยนั้นกลายเป็นที่รู้จักของคนต่างชาติตั้งแต่สมัย จอมพล ป.พิบูลสงคราม โดยในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ท่านได้รณรงค์ให้ประชาชนหันมานิยมรับประทาน ก๋วยเตี๋ยวและผัดไทย เพื่อลดการบริโภคข้าวภายในประเทศ เนื่องจากในช่วงนั้นสภาวะเศรษฐกิจของประเทศตกต่ำ
