อัลเฟรด รัสเซล วอลเลซ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อัลเฟรด รัสเซล วอลเลซ (Alfred Russel Wallace – พ.ศ. 2366- 2456) นักธรรมชาติวิทยา นักภูมิศาสตร์ นักมานุษยวิทยาและนักชีววิทยาชาวอังกฤษ เกิดที่ อัสค์ มอนมัธไชร์ เวลส์ตะวันออกเฉียงใต้
วอลเลซได้เดินทางเก็บตัวอย่างพืชพรรณแถบแอมะซอนเมื่อ พ.ศ. 2385-2395 และแถบแหลมมลายูเมื่อ พ.ศ. 2397-2405 และได้เสนอทฤษฎีวิวัฒนาการว่าเกิดจากการคัดสรรโดยธรรมชาติอย่างเดียวกับทฤษฎีของชาลส์ ดาร์วิน แต่เป็นอิสระจากกัน บันทึกของวอลเลซที่ส่งไปถึงดาร์วินเมื่อปี พ.ศ. 2401 จากโมลุกกัส ได้เป็นจุดผลักดันสำคัญที่ทำให้ต้องมีการประชุม "สมาคมลินเนียน" เพื่อรีบประกาศรับรองทฤษฎีวิวัฒนาการของดาร์วินซึ่งได้มีการค้นคว้าละเอียดและมีความก้าวหน้ากว่ามาก่อน เพียงแต่ยังไม่ได้คิดที่จะตีพิมพ์ ดาร์วินได้ทำการปรับแต่งทฤษฎีของตนเองอย่างเร่งรีบและตีพิมพ์ทฤษฎีนี้ออกมาในชื่อเรื่องว่า "ต้นตอแห่งชนิดพันธุ์" (The Origin of Species)
อัลเฟรด รัสเซล วอลเลซ ได้สร้างความก้าวหน้าในพื้นฐานของวิชา “สัตวภูมิศาสตร์” (Zoogeography) เป็นอย่างมาก รวมทั้งข้อเสนอเกี่ยวกับทฤษฎีว่าด้วยวิวัฒนาการที่แตกต่างระหว่างสัตว์ในภูมิภาคออสเตรเลียและเอเชีย บางครั้งก็มีผู้รียกวอลเลซว่าเป็น “บิดาแห่งวิชาชีวภูมิศาสตร์” (Father of Biogeography)
