แอมแปร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

แอมแปร์ หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า แอมป์ (สัญลักษณ์ : A) เป็นหน่วยวัดกระแสไฟฟ้า หรือปริมาณของประจุไฟฟ้าต่อวินาที แอมแปร์เป็นหน่วยฐานเอสไอ ตั้งชื่อตาม อองเร-มารี แอมแปร์ นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส หนึ่งในผู้ค้นพบแม่เหล็กไฟฟ้า

สารบัญ 1 นิยาม 2 ดูเพิ่ม 3 อ้างอิง 4 แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้] นิยาม

แอมแปร์ คือกระแสคงที่ ซึ่ง หากคงอยู่ในตัวนำเป็นเส้นตรงขนานกัน 2 ตัว ที่มีความยาวไม่จำกัด มีภาคตัดขวางที่เล็กมาก และวางห่างกัน 1 เมตร ในสูญญากาศ ก็จะก่อให้เกิดแรงระหว่างตำแหน่งทั้งสองนี้เท่ากับ 2×10^–7 นิวตันต่อความยาว 1 เมตร ^[1]

กระแสไฟฟ้า คือ อัตราเวลาของประจุ หรือปริมาณกระจัดของประจุไฟฟ้า หนึ่งแอมแปร์แทนค่าอัตราประจุ 1 คูลอมบ์ต่อวินาที

ค่าแอมแปร์ได้นิยามขึ้นครั้งแรก (เป็นหน่วยฐาน เช่นเดียวกัน หน่วยเมตร วินาที และกิโลกรัม) โดยไม่มีการอ้างอิงดับประมาณของประจุ หน่วยของประจุ คือ คูลอมบ์ นั้น นิยามว่ามีค่าเท่ากับประมาณประจุที่ถูกแทนที่ด้วยกระแส 1 แอมแปร์ ในเวลา 1 วินาที

[แก้] ดูเพิ่ม

• หน่วยเอสไอ
• กฎของโอห์ม
• Electric shock
• กฎของแอมแปร์
• แอมมิเตอร์

[แก้] อ้างอิง

1. ↑ Paul M. S. Monk, Physical Chemistry: Understanding our Chemical World, John Wiley and Sons, 2004 online

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

• The NIST Reference on Constants, Units, and Uncertainty
• ประวัติย่อของหน่วยวัดทางไฟฟ้า ของหน่วยเอสไอ