Manneken Pis
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Die Manneken Pis (soms ook Petit Julien genoem) is 'n bronsstandbeeld van sowat vyftig sentimeter, wat in die hart van die Belgiese hoofstad Brussel staan. Manneken Pis is as fontein ontwerp en verbeeld 'n klein seun wat urineer, maar simboliseer tegelykertyd die onafhanklike gees van die Brusselaars. Die figuur is vandag saam met die Grand' Place en die Atomium die bekendste simbool van die stad.
Die standbeeld word in 1619 deur Jérôme Duquesnoy geskep, en die Brusselaars beskerm die figuur tydens die Franse beleg van die stad in 1695. Die huidige standbeeld is 'n namaaksel, die oorspronklike verdwyn in die sestigerjare van die 20ste eeu.
Daar is talle legendes rondom die ontstaan van die figuur. Een van hulle beweer dat dit 'n kind verbeeld wat eens die lont van 'n bom, waarmee die vyande die stad in brand wil steek, op sy eie manier geblus het. 'n Ander storie gaan oor 'n kind wat eers verdwyn het, maar later deur sy vader, 'n welgestelde Brusselse burger, in dieselfde houding gevind is soos Manneken Pis nou verbeeld.
Dit is nou 'n tradisie om Manneken Pis by besondere geleenthede met die kleredrag van 'n bepaalde beroep of die heilige van die dag aan te trek. Tans is daar honderde kostuums, waarvan die meeste in die Maison du Roi, 'n museum van die stad Brussel op die Grand' Place, bewaar word. Manneken Pis beskik onder meer ook oor 'n uniform, wat deur die voormalige staatshoof en partyleier van die Duitse Demokratiese Republiek, Erich Honecker, aan hom geskenk is.
Die waterstraal word vroeër tydens bepaalde feeste vervang deur minder deursigtige vloeistowwe soos heuningdrank en wyn. In 1890 word in Brussel twee dae lank fees gevier, en die klein weldoener bied vir die laaste keer wyn en lambic, 'n Brusselse bier, aan.