Henryk Sienkiewicz
De Biquipedia
Henryk Sienkiewicz (n. Wola Okrzejska, Polonia, 5 de mayo de 1846 - † Vevey, Suiza, 15 de nobiembre de 1916). Escritor polonés, Premio Nobel de Literatura en 1905.
Empezipió como periodista en 1869, reyalizando barios biaches entre 1876 y 1879, treballando en os Estatos Unitos como imbiau espezial entre 1876 y 1878. En 1882 estió nombrato direutor d'o periodico conserbador Slowo. Estando ya un prestichioso periodista y gran esfensor d'a causa de Polonia, nimbió una carta ubierta a Guillén II en a que s'oposaba á la chermanizazión d'a Posnania y con a que atrayó a ficazio mundial sobre o esdebenidero d'o suyo país. En os prenzipios d'a I Guerra Mundial, se trobaba en Suiza, an formó, chunto con Paderewski, o comité t'as bitimas d'a guerra en Polonia.
Espezializato en temas sozials, estió mui popular en o suyo tiempo, anque agora ye apenas leyito. As suyas obras más importans se tratan os poblemas sozials d'os campesins y os seutors baxos en Polonia. Consiguió una gran fama con a publicazión d'a suya trilochía sobre a luita polaca fren á las embasions rusas, suecas y turcas d'o sieglo XVII: Á sangre y fuego (1884), A inundazión (1886), y O siñor Michael (1888). Son tamién mui remeratas O siñor Wolodyjowski (1888), Sin dogma (1891), A familia Polanieski (1894) y Os cruzatos (1900).
Tamién son conoxitos os suyos relatos: Dengún ye profeta en a suya tierra (1872), Bozetos á lo carbón (1880); y as suyas nobelas curtas Bartek o benzedor (1882), O torrero (1880) y Sachem (1889).
Atra nobela d'er ye O dilubio
A suya nobela más famosa güe en diya ye Quo Vadis, lebata muitas begatas á lo zine, en a cuala a trabiés d'as sufrienzas d'os cristians en o reinato de Nerón fa una cretica d'a empremida d'a mesma Polonia.
