Gonzalo Peláez

De Uiquipedia

El Conde Gonzalo Peláez (? - † Portugal 1138), fíu de Pelayo Pelaéz (ún de los Infantes de Carrión) y de Mayor González (Munia Dona). Casó cola fía de Pedro González, Señor de Cisneros. El so fíu foi Don Rodrigo González.

Según la Chronica Adefonsi Imperatoris, depués de ser na primer metada del sieglu XII el señor más poderosu d'Asturies y revelóse delles veces contra'l rei Alfonso VII.

[editar] Vida

Demientres el reináu d' Alfonso VI foi nomáu con grandes títulos y honores pa caltener la so llealtá. Los dominios de Gonzalo Peláez comprendíen Astorga, El Bierzu, L.laciana, Babia, L.luna, Gauzón y del ríu Eo fasta Cabruñana. Foi Señor de Cisneros y de los castiellos de Buenga, Bozón, Payares y Alba de Quirós.

La crónica d' Alfonso VII cunta qu'en 1132 Gonzalo Peláez y otros nobles poderosos intentaron llevantáse contra'l Rei. Al conocer Alfonso VII la conspiración, consigue prinder a estos nobles, menos al propiu Gonzalo Peláez que se refuxa nos sos dominios d'Asturies. Ya capturáu cuando s'afayaba nel Castiellu de Gauzón. El Rei, ocupáu na guerra contra los almorávides, pacta col conde una tregua de dos años y la entrega por parte de Gonzalo Peláez del estratéxico Castiellu de Tudela.

Tres estos dos años Alfonso VII viaxa en persona a Asturies col so exércitu pa tratar de reducilu. El Rei esixe la so rendición, pero Gonzalo Peláez refuxase nel so castiellu de Proaza. Alfonso VII al internar tomar esti castiellu tuvo a piques de morrer na batalla. Alfonso VII dexa a dos de los sos condes, Don Suero y a Don Pedro Alfonso, a cargo de la llucha contra Gonzalo Peláez mientras qu'él torna a Llión.

Tres dos años de llucha y una dura represión contra los rebeldes por parte de los condes, el Obispu de Llión, Don Arias, consigue mediar en 1135 ente Alfonso VII y Gonzalo Peláez. Gonzalo Peláez consigue el perdón del Rei a cambio de que nun tornase a Asturies y de la entrega de los castiellos d' Alba, Quirós, Proaza y Buango.

Gonzalo Pelaez frañe'l so pactu y entama otra rebelión. Cuando taba fortificando los sos castiellos n'Asturies prindalu Pedro Alfonso, que lo presenta ente Alfonso VII encadenáu. El Rei manda enzarralu nel Castiellu d'Aguilar dende onde, depués d'unos díes, marcvha desterráu pa Portugal a la corte d' Alfonso Enríquez.

Morrió en Portugal, hacia marzu de 1138 por unas fiebres, cuando preparaba un nueu exército pa retomar la llucha. Los sos restos fueron llevaos polos sos caballeros a Uviéu.