Πέος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το πέος είναι το έξω γεννητικό όργανο του άρρενος τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα και ειδικά στον άνθρωπο και στα θηλαστικά αποτελεί ταυτόχρονα τμήμα της αποχετευτικής μοίρας του ουροποιητικού συστήματος και της εκφορητικής μοίρας του γεννητικού συστήματος. Σε πολλά θηλαστικά (όχι στον άνθρωπο) αποτελείται και από οστό.

[Επεξεργασία] Ανατομία

Ανατομία των ανδρικών αναπαραγωγικών οργάνων:
1. Ουροδόχος κύστη
2. Ηβική σύμφυση
3. Πέος
4. Σηραγγώδες σώμα
5. Βάλανος
6. Πόσθη
7. Έξω στόμιο ουρήθρας
10. Σπερματοδόχος κύστη
12. Προστάτης
13. Αδένας του Cowper
15. Σπερματικός πόρος
16. Επιδιδυμίδα
17. Όρχις

Το ανθρώπινο πέος από περιγραφική άποψη διακρίνεται σε δύο μοίρες, την περινεϊκή (ρίζα του πέους) και την ελεύθερη μοίρα. Η ρίζα του πέους βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ηβική σύμφυση και είναι καλυμμένη από τα ανατομικά μόρια του περινέου. Η ελεύθερη μοίρα αποτελεί το τμήμα του πέους που προβάλλει μπροστά από την ηβική χώρα και αποτελείται από το σώμα και την βάλανο, τα οποία διαχωρίζονται με σαφές όριο που καλείται αυχένας του πέους.

Το πέος αποτελείται από τα δύο σηραγγώδη σώματα του πέους, το σηραγγώδες σώμα της ουρήθρας, το σηραγγώδες σώμα της βαλάνου και τα περιβλήματα του πέους. Τα δύο σηραγγώδη σώματα αντίστοιχα προς την ρίζα σχηματίζουν τα σκέλη του πέους τα οποία είναι στεραιά προσκολλημένα με το ηβικό οστούν. Αντίστοιχα προς το σώμα συνενώνονται και σχηματίζουν ένιαίο αποπεπλατυσμένο κύλινδρο, η κορυφή του οποίου καταλήγει στην βάση της βαλάνου. Το σηρραγγώδες σώμα της ουρήθρας αντίστοιχα προς την ρίζα εμφανίζει μια διευρυμένη περιοχή που ονομάζεται βολβός, στην συνέχεια αντίστοιχα προς το σώμα πορεύεται κάτω από τα δύο σηρραγγώδη σώματα και τέλος μεταπίπτει στο σηρραγγώδες σώμα της βαλάνου. Το σηραγγώδες σώμα της ουρήθρας διελαύνεται στο κέντρο του από την ουρήθρα.

Τα περιβλήματα του πέους είναι η πόσθη (εξωτερικά) και η περιτονία του πέους (εσωτερικά). Η πόσθη αποτελεί το δέρμα που καλύπτει την ελεύθερη μοίρα και εμφανίζει στην κάτω επιφάνεια την ραφή του πέους. Το τμήμα της πόσθης που καλύπτει την βάλανο ονομάζεται ακροποσθία. Η περιτονία του πέους αποτελεί ένα πέταλο ινώδους συνδετικού ιστού που περιβάλλει τα σηραγγώδη σώματα. Από ιστολογική άποψη τα σηραγγώδη σώματα συνίστανται από δοκίδες ινώδους συνδετικού ιστού μεταξύ των οποίων υπάρχουν χώροι για την υποδοχή του αίματος όταν το πέος είναι σε στύση (δίνει την εικόνα ενός σφουγγαριού).

Οι μύες του περινέου που σχετίζονται με την λειτουργία του πέους είναι ο βολβοσηραγγώδης και οι ισχιοσηραγγώδεις μύες. Ο βολβοσηραγγώδης μυς περιβάλλει τον βολβό του σηραγγώδους σώματος της ουρήθρας, ενώ οι ισχιοσηραγγώδεις πορεύονται κάτω από κάθε σκέλος του πέους.

[Επεξεργασία] Μέγεθος

Το μέγεθος της ελεύθερης μοίρας του πέους δεν εξαρτάται άμεσα από την διάπλαση του υπολοίπου σώματος. Παρότι οι διάφορες μελέτες αποκλίνουν, είναι κοινά αποδεκτό ότι το ανθρώπινο πέος κυμαίνεται κατά κανόνα σε μήκος από 7 έως 10 εκ. σε χαλάρωση και 11 ως 17 εκ. σε στύση. Στον κάτοχό του το πέος φαίνεται συνήθως μικρότερο, επειδή το παρατηρεί από πάνω προς τα κάτω υπό γωνία. Το αξιοσημείωτο είναι ότι το ποσοστό της αύξησης του μεγέθους του πέους από την χαλάρωση στην στύση δεν είναι αναλογικό. Έχει παρατηρηθεί ότι το ποσοστό της αύξησης του μήκους του πέους κατά την στύση είναι μεγαλύτερο σε άτομα με μικρό πέος. Για παράδειγμα, ένα άτομο με μήκος πέους σε χαλάρωση 11 cm είναι δυνατό σε στύση να ανέρχεται στα 17 cm οπότε να έχει επιμηκυνθεί κατά περίπου 35%, ενώ ένα άτομο με μήκος σε χαλάρωση 15 cm και σε στύση 17 cm το ποσοστό επιμήκυνσης είναι περίπου 12%. Είναι δυνατό μάλιστα άτομα που το μέγεθος του πέους τους σε χαλάρωση είναι μικρότερο, σε στύση να γίνεται μεγαλύτερο από το πέος άλλων ατόμων.^[1]

[Επεξεργασία] Στύση

Πέος σε χαλάρωση και σε στύση

Στύση ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο το πέος γίνεται παχύτερο, επιμηκέστερο και θερμότερο. Η διαδικασία της στύσης περιλαμβάνει πλήρωση των σηραγγωδών σωμάτων με αίμα από της αρτηρίες του πέους και παρεμπόδιση της παροχέτευσής του από τις φλέβες. Η παρεμπόδιση της παροχέτεσης του αίματος οφείλεται τόσο στην απόφραξη των φλεβών λόγω της πίεσής τους πάνω στην περιτονία του πέους όσο και από την σύσπαση του βοβλοσηραγγώδη και των ισχιοσηραγγωδών μυών. Η στύση προκαλείται από φυλογενή ερεθίσματα (οπτικές, ακουστικές, οσμικές ή φαντασιακές ερωτικές παραστάσεις) ή από ερεθίσματα που προέρχονται από την βάλανο (προστριβή του πέους). Τα ερεθίσματα αυτά αναλύονται στον φλοιό του εγκεφάλου και διεγείρουν στην συνέχεια το βασικό γενετησιακό κέντρο (Limbic System) που βρίσκεται στον υποθάλαμο. Το κέντρο αυτό βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με το κέντρο της στύσης που βρίσκεται στην ιερή μοίρα του νωτιαίου μυελού. Το τελευταίο μέσω νευρικών ώσεων προκαλεί την είσοδο του αίματος στα σηραγγώδη σώματα. Η λειτουργική σημασία της στύσης είναι η επίτευξη της συνουσίας και η μεταφορά του σπέρματος ώστε να εναποτεθεί στο βάθος του γυναικείου κόλπου κοντά στον τράχηλο της μήτρας.

[Επεξεργασία] Εκσπερμάτιση

Η εκσπερμάτιση αποτελεί αντανακλαστικό φαινόμενο το οποίο ελέγχεται από ένα κέντρο που βρίσκεται στην οσφυϊκή μοίρα του νωτιαίου μυελού. Το κέντρο αυτό ενεργοποιείται από το βασικό γενετησιακό κέντρο (Limbic System) λόγω της συνεχιζόμενης σεξουαλικής διέγερσης και τελικώς επιφέρει την εκσπερμάτωση. Η διαδικασία της εκσπερμάτωσης διακρίνεται σε δύο φάσεις:

1. Εξώθηση του σπέρματος: σε αυτή τη φάση προκαλούνται συσπάσεις της επιδιδυμίδας, του προστάτη και του σπερματικού πόρου μεταφέροντας το σπέρμα στον αυλό της ουρήθρας. Παράλληλα, η παλινδρόμηση του σπέρματος προς την ουροδόχο κύστη αποτρέπεται από την σύσπαση του έσω σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης.
2. Ιδίως εκσπερμάτιση: σε αυτή τη φάση το σπέρμα εξέρχεται από την ουρήθρα με της ρυθμικές συσπάσεις του βολβοσηραγγώδη μυ που προκαλούνται από τον οργασμό. Λόγω των ρυθμικών συσπάσεων η εξακόντιση του σπέρματος από το έξω στόμιο της ουρήθρας γίνεται κατά κύματα.

[Επεξεργασία] Κοινωνική σημασία

[Επεξεργασία] Σύμβολο του ανδρισμού

Απεικόνιση του Πριάπου με το χαρακτηριστικό υπερμέγεθες πέος, νωπογραφία από την Πομπηία

Το πέος είναι το κατ’εξοχήν σύμβολο του ανδρισμού. Σε πολλές κοινωνίες ήταν αντικείμενο λατρείας ως σύμβολο δύναμης και γονιμότητας. Ο αρχαίος θεός Πρίαπος απεικονιζόταν πάντα με υπερμέγεθες πέος και ήταν προστάτης της γονιμότητας και των ανδρικών γεννητικών οργάνων. Συμβολίζει τη δύναμη του άντρα. Αυτός είναι και ένας λόγος που το μέγεθός του απασχολεί τους ανθρώπους: όσο μεγαλύτερο, τόσο πιο επιβλητικό και τόσο πιο άντρας ο κάτοχός του κατά τη λαϊκή αντίληψη. Εκεί οφείλεται και ένα πολύ διαδεδομένο άγχος των αντρών για το μέγεθος του πέους τους και την ανάγκη τους για σύγκριση. Ο άνδρας που είναι ανίκανος (δεν έχει στύση) θεωρείται λειψός με βάση τα κοινωνικά πρότυπα. Επειδή σε αντίθεση με το αιδοίο είναι ορατό στους τρίτους χωρίς προσπάθεια, θεωρείται το «επιπλέον προσόν» του άντρα. Πολλά επιμήκη αντικείμενα χρησιμοποιούνται ή ερμηνεύονται ως φαλλικά σύμβολα, τονίζοντας έτσι πόσο το σχήμα του πέους δεσπόζει και συμπυκνώνει στην κοινωνική αντίληψη τον ανδρισμό και το αρσενικό.

[Επεξεργασία] Διείσδυση ως εξουσία και τιμωρία

Η δυνατότητα που παρέχει η φύση στο αρσενικό, να διεισδύει στο θηλυκό με το πέος, θεωρείται μεταξύ άλλων και μια μορφή άσκησης βίας, μια μορφή εξουσιασμού του θηλυκού από το αρσενικό. Αυτό συμβαίνει επειδή η διείσδυση είναι προσόν μόνο του αρσενικού και επειδή κατά τη διείσδυση το αρσενικό ενεργεί ενώ το θηλυκό δέχεται. Το θηλυκό παραβιάζεται και υποτάσσεται. Αυτό δεν ισχύει μόνο μεταξύ αρσενικού και θηλυκού, αλλά και μεταξύ αρσενικών. Η διείσδυση του πέους στον πρωκτό του άλλου αρσενικού θεωρείται κατά μία έννοια και υποταγή του διεισδυόμενου στον διεισδύοντα. Χαρακτηριστική είναι και η χυδαία απειλή "θα σε γαμήσω", όπου η γενετήσια πράξη της διείσδυσης χρησιμοποιείται ως απειλή κακού, ως τιμωρία, ως τρόπος επιβολής. Το πέος έτσι γίνεται όργανο και σύμβολο εξουσίας. Ακραίες μορφές του φεμινισμού απορρίπτουν τη διείσδυση ως υποταγή στον άντρα και παραβίαση της γυναίκας. Πολλοί θεοί ή ήρωες-τιμωροί απεικονίζονται σε συνδυασμό με επιμήκη αντικείμενα, τα οποία θεωρούνται φαλλικά σύμβολα.

Έτσι το πέος γίνεται σύμβολο απειλής και τιμωρό όργανο. Η χρήση αυτύ του πέους δεν είναι κοινή μόνο μεταξύ των ανθρώπων. Είναι γνωστό ότι και ορισμένα άλλα είδη ανθρωποειδών χρησημοιοιύν την διείσδυση ως τρόπο επιβολής. Πιο συγκεκριμένα, ένα είδος πιθήκου, παρατητηρείται ομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή ως ένδειξη επιβολής του ενός αρσενικού πάνω στο άλλο και επομένως ανάβάθμιση στη κοινωνική τους τάξη και προτεραιότητα του διείσδυοντα στα θυληκά του παθητικά δεχόμενου την διείσδυση.

[Επεξεργασία] Άλλες ονομασίες

Το πέος ονομάζεται επίσης και φαλλός, αν και αρχικά φαλλός ήταν μόνο το ομοίωμα πέους. Ονομάζεται επίσης και ανδρικό μόριο. Στην καθημερινή γλώσσα ονομάζεται ευφημιστικά και πουλί ή τσουτσούνι, ενώ ως χυδαίες ονομασίες του χαρακτηρίζονται ο πούτσος ή πούτσα, το παπάρι, η ψωλήή ψώλα, το καυλί, το καυλιτσέκι, η μαλαπέρδα, η κρεατόβεργα, το χειρογλύκανο, το παλαμάρι και πολλά άλλα.

[Επεξεργασία] Παραπομπές

1. ↑ Πηγή: Α. Άγιος. Περιγραφική & Εφαρμοσμένη Ανατομική, Β. Τα σπλάχνα. University Studio Press Θεσσαλονίκη 1997, σελ: 573.