ATR 72

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

ATR 72
ATR 72 της Ιρλανδικής Aer Arann κατά την απογείωση
Τύπος	Πολιτική αεροπορία
Κατασκευαστής αεροσκάφους	ATR - Aerei da Trasporto Regionale/Avions de Transport Régional
Παρθενική πτήση	27 Οκτωβρίου 1988
Πρώτη παρουσίαση	27 Οκτωβρίου 1989 με την Finnair
Κατάσταση	σε υπηρεσία
Κύριος χειριστής	American Eagle Airlines (39) Binter Canarias (13) Atlantic Southeast Airlines (12) Mount Cook Airline (11)
Αριθμός κατασκευασμένων μονάδων	323
Αναπτύχθηκε από	ATR 42

Το ATR 72 είναι ένα δικινητήριο ελικοφόρο "τούρμπο-προπ" αεροσκάφος μικρών αποστάσεων, κατασκευασμένο στην Ιταλία και την Γαλλία από τον όμιλο ATR. Έχει χωρητικότητα μέχρι 72 επιβάτες σε διαμόρφωση μίας θέσης. Η Αμερικανική American Eagle Airlines, ο μεγαλύτερος χρήστης του τύπου, αποκαλεί τα μοντέλα της ως Super ATR.

Πίνακας περιεχομένων 1 Ανάπτυξη και Σχεδιασμός 2 Εκδόσεις 2.1 ATR 72-200 2.2 ATR 72-210 (212) 2.3 ATR 72-500 (210A/212A) 2.3.1 Άλλες εκδόσεις 3 Χρήστες του ATR 72 3.1 ATR στην Ινδία 4 Τεχνικά Χαρακτηριστικά 5 Ατυχήματα και Συμβάντα 6 Στοιχεία Ενδιαφέροντος 7 Πηγές 8 Εξωτερικοί Σύνδεσμοι 9 Σχετικά Θέματα 9.1 Παρόμοια Αεροσκάφη 9.2 Συγκρίσημα Αεροσκάφη

[Επεξεργασία] Ανάπτυξη και Σχεδιασμός

Η ανάπτυξη του ATR 72 αναπτύχθηκε από το βραχύτερο ATR 42. Το ATR 72 διαφέρει από τον βραχύτερο "αδερφό" του από την κατά 4,5 m μακρύτερη άτρακτο, το μεγαλύτερο εκπέτασμα φτερών, ισχυρότερους κινητήρες και μεγαλύτερη χωρητικότητα καυσίμων κατά 10%. Ο σχεδιασμός του ATR 72 ανακοινώθηκε το 1986 ^[1] και η παρθενική πτήση έγινε στις 27 Οκτωβρίου του 1988. Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, στις 27 Οκτωβρίου 1989, η Φιλανδική Finnair δρομολόγησε το αεροσκάφος στην πρώτη του πτήση. ^[2]

Μέχρι τον Ιανουάριο του 2007, συνολικά 323 ATR 72 έχουν παραδοθεί, με 113 επιπλέον να κατασκευάζονται. ^[3]

[Επεξεργασία] Εκδόσεις

Μέχρι στιγμής, υπάρχουν τρεις κύριες εκδόσεις του ATR 72.

[Επεξεργασία] ATR 72-200

Το -200 είναι το αρχικό μοντέλο παραγωγής που φέρει κινητήρες της Pratt & Whitney Canada PW124B με απόδοση 2400 ίππων.^[4]

[Επεξεργασία] ATR 72-210 (212)

Το -210 (καλείται -212 από την Αμερικανική American Eagle), πρόκειται για το -200 με κινητήρες PW127 απόδοσης 2750 ίππων για βέλτιστη απόδοση υπό συνθήκες θερμού κλίματος και μεγάλου υψομέτρου.

[Επεξεργασία] ATR 72-500 (210A/212A)

Κατά την ανάπτυξη του αποκαλούνταν ως -210Α (η American Eagle το αποκαλούσε -212Α), το -500 είναι αναβαθμισμένη έκδοση του -210 που φέρει έλικες έξι λεπίδων με τους πανομοιότυπους κινητήρες PW127F. Άλλες βελτιώσεις περιλαμβάνουν αυξημένο Μέγιστο Βάρος Απογείωσης και βέλτιστη απόδοση, αλλά και μεγαλύτερο αυτοματισμό που μειώνει τον φόρτο εργασίας των πιλότων.

[Επεξεργασία] Άλλες εκδόσεις

Προκειμένου να προσελκύσει παραγγελίες από εμπορευματικούς αερομεταφορείς, η ATR παρουσίασε στο Farborough Air Show του 2002 νέα (εμπορευματική) έκδοση εξοπλισμένη με θύρα φορτοεκφόρτωσης εμπορευμάτων και σετ μετατροπής σε καθαρά εμπορευματική έκδοση. Σήμερα, οι τρεις μεγαλύτεροι εμπορευματικοί αερομεταφορείς (DHL, FedEx και UPS) χρησιμοποιούν τον τύπο. ^[5]

Μία VIP έκδοση του -500 είναι διαθέσημη με πολυτελές εσωτερικό για μεταφορά υψηλόβαθμων κυβερνητικών ή εταιρικών στελεχών. ^[6]

Υπό παραγωγή βρίσκεται και στρατιωτική έκδοση του -500 εντοπισμού υποβρυχίων, που βασίζεται στην στρατιωτική έκδοση του ATR 42-500 ^[7] η οποία έχει επιλεχθεί από το Τουρκικό Ναυτικό για εναέρια λιμενική περιπολία και εντοπισμό υποβρυχίων. Το Τουρκικό Ναυτικό έχει παραγγείλει δέκα αεροσκάφη με παράδοση μέχρι το 2010. Το αεροσκάφος θα είναι εξοπλισμένο με πυραύλους αέρος-εδάφους και τορπίλλες εναντίων υποβρυχίων και πλοίων. Θα φέρει επίσης και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και αναγνωριστικά συστήματα. Θα χρησιμοποιείται επίσης και για ναυτικές αποστολές έρευνας και διάσωσης.

[Επεξεργασία] Χρήστες του ATR 72

• American Eagle Airlines (39)
• Binter Canarias (13)
• Atlantic Southeast Airlines (12)
• Mount Cook Airline (11)
• Alitalia Express (10)
• TransAsia Airways (10)
• Aer Arann (9)
• Bangkok Airways (9)
• Vietnam Airlines (9)
• Air Dolomiti (8)
• Eurolot (8)
• Jet Airways (8)
• Aero Airlines (7)
• Air Nostrum (7)
• Ολυμπιακές Αερογραμμές (7)

47 επιπλέον εταιρείες χρησιμοποιούν τον τύπο σε μικρότερους αριθμούς.

Κύριες παραγγελίες περιλαμβάνουν:

• Kingfisher Airlines (31)^[8]
• Air Deccan (27)
• Aer Arann (10)
• Finncomm Airlines (7)

[Επεξεργασία] ATR στην Ινδία

Η ATR κατέχει μεγάλο μερίδιο στην Ινδική πολιτική αεροπορία μικρών αποστάσεων. Τα αεροσκάφη ATR 42/72 έχουν αποδειχτεί ιδιαίτερα δημοφιλή για χρήση από μικρά αεροδρόμια που έχουν χαμηλή επιβατική κίνηση για την λειτουργία μεγάλων αεροσκαφών. Βάση της πρόβλεψης ότι η Ινδική αεροπορική επιβατική κίνηση θα γνωρίσει ραγδαία ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια, Ινδικές αεροπορικές εταιρείες έχουν υπογράψει σημαντικό αριθμό παραγγελιών (Ιούνιος 2006):

• Η Air Deccan ήταν η πρώτη Ινδική αεροπορική εταιρεία χαμηλού κόστους με επίκεντρο την εξυπηρέτηση περιφερειακών αεροδρομίων της Νότιας Ινδίας. Ξεκίνησε πτήσεις το 2003 με τέσσερα μισθωμένα ATR 42-320. Στις 6 Ιανουαρίου 2005 ανακοίνωσε τα σχέδια της για την απόκτηση 30 νέων ATR 72-500 αεροσκαφών και έξι μεταχειρισμένων (3 ATR 42-500 και 3 ATR 72-500). Σήμερα η εταιρεία χρησιμοποιεί δώδεκα ATR 42 στο δίκτυο της.

• Η Kingfisher Airlines ανακοίνωσε στο Dubai Air Show (2005) την παραγγελία 20 αεροσκαφών τύπου ATR 72-500 με επιλογή για επιπλέον 15. Το πρώτο αεροσκάφος παραδόθηκε στις 30 Μαρτίου 2006. Στο τέλος του 2006, στο Farnborough Airshow η Kingfisher μετέτρεψε την επιλογή για τα 15 επιπλέον αεροσκάφη σε επίσημη παραγγελία και έθεσε επιλογή για 20 επιπλέον. Επίσης η Kingfisher προτοπόρησε με την εγκατάσταση συστήματος ψυχαγωγίας στην καμπίνα των ATR.
• Η Jet Airways χρησιμοποιεί 8 ATR 72-500.

[Επεξεργασία] Τεχνικά Χαρακτηριστικά

• Πλήρωμα: Δύο (Πιλότος και Συγκυβερνήτης)
• Επιβάτες: 72
• Ταχύτητα (Μέγιστη): 509 km/h
• Ακτίνα: 1,685 km
• Άνοιγμα Φτερών: 27.1 m
• Μήκος: 27.2 m
• Ύψος: 7.7 m
• Εμβαδόν Εμπορευματων: 10.6 m³
• Μέγιστο Βάρος Απογείωσης: 21,500 kg
• Κινητήρες:
  • ATR 72-210: Δύο Pratt & Whitney Canada PW127 (1,850kW)

Στοιχεία	ATR 42	ATR 72
Θέσεις	44-50	64-74
Ακτίνα με Μέγιστο Φορτίο	1185 km (ATR 42-300) 1611 km (ATR 42-500)	1722 km (ATR 72-200) 1518 km (ATR 72-210) 1537 km (ATR 72-500)
Άνοιγμα Φτερών	24.57 m	27.1 m
Μήκος	22.67 m	27.2 m
Ύψος	7.59 m	7.7 m
Μέγιστο Βάρος Απογείωσης	16,700 kg (ATR 42-300/320) 17,900 kg (ATR 42-400) 18,600 kg (ATR 42-500)	21,500 kg (ATR 72-2XX) 22,000 kg (ATR 72-500)
Κινητήρες	Pratt & Whitney Canada 2 x PW120 1800 ίππων (ATR 42-300) 2 x PW121 1900 ιππων (ATR 42-320) 2 x PW121A 2000 ίππων (ATR 42-400) 2 x PW127E 2160 ίππων (ATR 42-500)	Pratt & Whitney Canada 2 x PW124 2160 ίππων (ATR 72-200) 2 x PW127 2475 ίππων (ATR 72-210) 2 x PW127F 2475 ίππων (ATR 72-500)

[Επεξεργασία] Ατυχήματα και Συμβάντα

• American Eagle Πτήση 4184: Η πτήση 4184 προσέκρουσε λόγω παγοποίησης στο Roselawn, Ιντιάνα στις 31 Οκτωβρίου 1994. Το περιστατικό είχε σημαντική επίδραση στις διαδικασίες εναέριας απο-παγοποίησης των επιφανειών ελέγχου, αλλά και αλλαγές στην χρήση συγκεκριμένων τύπων αεροσκαφών ανάλογα τη γεωγραφική περιοχή.
• American Eagle Πτήση 5401: Η πτήση 5401 προσέκρουσε κατά την προσγείωση στο αεροδρόμιου του Σαν Χουάν στο Πουέρτο Ρίκο, κατά την διάρκεια αποτυχημένης επανακύκλωσης στις 9 Μαρτίου 2004. 17 τραυματίστηκαν χωρίς απώλειες.
• Στις 6 Αυγούστου 2005, ATR 72 της Tuninter από το Μπάρι της Ιταλίας προς την Τζέρμπα της Τυνησίας εκτέλεσε προσθαλάσσωση στη Μεσόγειο Θάλασσα λόγω έλλειψης καυσίμων, 18 μίλια από το Παλέρμο. Δεκαέξι από τους 39 επιβαίνοντες σκοτώθηκαν. Το ατύχημα οφείλεται σε λανθασμένη εγκατάσταση μηχανήματος ένδειξης καυσίμων.

[Επεξεργασία] Στοιχεία Ενδιαφέροντος

• Οι επιβάτες επιβιβάζονται από την πόρτα που βρίσκεται στο πίσω μέρος (ασυνήθιστο γα επιβατικό αεροπλάνο), ενώ η πρόσθια χρησιμοποιείται για την φόρτωση των εμπορευμάτων.
• Λόγω μήκους, τοποθετείται ουραίο σταντ όσο το αεροσκάφος βρίσκεται στο έδαφος, ώστε να αποφεχθεί κλίση του ουραίου τμήματος προς το έδαφος ("σούζα").
• Τα ATR 42 & 72 δεν εχουν γεννήτρια εδάφους που θα τους επέτρεπε παροχή ενεργειας με σβηστούς τους κινητήρες. Έχει δημιουργηθεί σύστημα όπου, ενώ το αεροσκαφος βρίσκεται στο έδαφος, ο κινητήρας Νο. 2 εξακολουθεί να λειτουργεί, χωρίς όμως να γυρίζει ο έλικας. Η λειτουργία αυτή αποκαλείται "Hotel Mode", και για να αποφεχθεί η άνιση φθορά, γίνεται αντικατάσταση των κινητήρων κατά την συντήρηση. Χάρη σε αυτή την μέθοδο, δεν χρειάζεται γεννήτρια εδάφους, μειώνοντας σημαντικά το βάρος και το κόστος του αεροσκάφους. ^[9]

[Επεξεργασία] Πηγές

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• Επίσημος Ιστότοπος

[Επεξεργασία] Σχετικά Θέματα

[Επεξεργασία] Παρόμοια Αεροσκάφη

• ATR 42

[Επεξεργασία] Συγκρίσημα Αεροσκάφη

• de Havilland Canada Dash 8
• Dornier 328
• Embraer EMB 120 Brasilia
• Fokker F27 και F50
• Saab 2000 και 340