Gaston de Francio
El Vikipedio
Gaston Jean Baptiste de Francio (franclingve Gaston de France), grafo de Orléans, kelkfoje alinomita Gaston de Orléans (naskiĝis en 1608 en Fontainebleau - mortis en 1660 en Blois) estis franca princo el la burbona branĉo de la Kapetidoj.
Li estis la tria filo de la franca reĝo Henriko la 4-a kaj de Maria de Mediĉo, kaj la pli juna frato de la estonta Ludoviko la 13-a. Gaston unue ricevis la titolon de duko de Anĵuo. Sekve, li fariĝis grafo de Eu, grafo de Blois, duko de Orléans kaj duko de Chartres (1626).
Gaston estis klera, sagaca sed ankaŭ malpersistema kaj mallaborema. Dum sia tuta vivo li manovris en la reĝa kortego, unue kontraŭ la kardinalo Richelieu, sekve kontraŭ la kardinalo Mazarin. Liaj konspiroj, tamen, ĉiam malsukcesis, precipe pro manko de politika volo. Gaston plejofte denuncis siajn kunkulpuloljn kaj kaŭzis iliajn ekzekutojn.
Je la fino de sia vivo, Gaston ankaŭ partoprenis la Frondon : tial Mazarin ekziligis lin al lia kastelo de Blois en 1652, kie li mortis en 1660.Gastón de Francia (1608-1660)
