Ken Livingstone
El Vikipedio
Ken LIVINGSTONE (naskiĝis la 17-a de junio, 1945 ) estas urbestro de Londono (2000 - ). Li estis ano de la Brita Laborista Partio kaj parlamentano por la elekto-distrikto Brent East en norda Londono inter 1987 kaj 2001.
Livingstone ankaŭ estas konata kiel Ruĝa Ken (angle Red Ken) kaj estas bonkonata pro lia ŝatokupo – li bredas tritojn.
Li estis ano (1973 – 1986) kaj la ĉefo (1981 – 1986) de la Greater London Konsilantaro (GLC) kun reputacio kiel radikala socialisto.
La registaro de Margaret Thatcher detruis Greater London Konsilantaro ŝajne ĉar ĝi agis sufiĉe radikale. Poste Livingstone fariĝis parlamentano por la Laborista Partio.
Livingstone volis esti la oficiala kandidato por la Laborista Partio por la nova posteno de urbestro de Londono. Malgraŭ populara subteno, la malpli polemikiga Frank Dobson estis elektita kiel la oficiala kandidato en interna balotado. Kelkaj opinias ke tiu elekto-sistemo estis sub la kontrolo de la partiaj gvidantoj, kiuj faris malmulton por kaŝi ilian malŝaton al Livingstone.
Li decidis partopreni en la balotado kiel sendependa kandidato do, oni eksigis lin el la Laborista Partio.
En la balotado Livingstone venkis la aliajn 10 kandidatojn. Tiamaniere li fariĝis la unua urbestro de Londono en modernaj tempoj.
Ĝis nun la rilatoj inter Livingstone kaj la Laborista Partio estis malfacilaj pro disputoj pri la privatigo de la subtera fervoja sistemo kaj la enkonduko de skemo por kontroli la trafikon en centra Londono t.n. prezpostulo pro trafikŝtopado (angle: congestion charge). Ĝis nun tiu skemo estas tre sukcesa kaj Livingstone restas tre populara politikisto.
Julio 2003
el la germana tradukita la du partoj kunfandigendaj
Kenneth Robert Livingstone (* 17-a de junio 1945 en Lambeth, Londono) estas ĉefurbestro de Londono kaj ano de Laborpartio. Lia moknomo estas Red Ken (Ruĝa Ken). Li estas la plej disputita politikisto de la lando. (Li havas salamandron kiel dorlotbeston.)
Enhavo |
[redaktu] politika eniro
Li laboros post la lernejaj jaroj en kanceresplorado, poste kie linstruisto. En 1971 li elektiĝis ano al la loka komunumo de Lambeth, kie li aktvivis kiel vicprezidanto de la socialloĝeja komisio (kiel posteulo de John Major). En 1973 li iĝis deputito de la Granda Londona Konsilio (angle Greater London Council (GLC)). En 1979 li kandidatiĝis sensukcese kiel deputito por la malsupera ĉambro.
En la balotoj por GLC la 7-an de majo 1981 venkis la Laborpartio kun gvido de Andrew McIntosh. Post unu tago, Livingstone jam elvokis lin. La nova prezidanto de GLC elektiĝis Livingstone kun apogo de la maldekstra frakcio des GLC.
[redaktu] Prezidanto de la Granda Londona Konsilio
La unuaj disponoj de Livingstone estis la subvencio de la veturprezoj de buso- kaj metroolinioj. Kvankam la programo „egalŝanca veturo” (Fares Fair) estis tre ŝatata kaj kondukis al pliobliga uzo de la liberuzeblaj veturiloj, batalis la far Konservativa Partio dominita administrejo de urbodistrikto Bromley (wo es keine U-Bahnlinien gibt) kontraŭ la disponoj kaj venkis antaŭ la juĝejo.
Spite al tiu malvenko, Livingstone restis por la für die Konservativa Partio ĉiama malagrablaĵo. Li provokis la Thatcher-registaron, kiam li afiŝigis surtabulegen la nombron de la senlaboruloj sur tegmento de GLC-konstruaĵo, situanta kontraŭ al Westminster Palace. pliaj provokoj estis la elkrio de „Antifaŝista jaro, la apogo de la pacorganizaĵoj kaj la proklamo de „sennuklea zono“ en Londono. La plej granda defio estis la invito de Sinn Féin-gvidantoj Gerry Adams kaj Danny Morrison. La enveturon de la politikistoj obstaklis la registaro per urĝe kreita leĝo, renkontis Livingstone ilin en Norda Irlando. Tiu akcio igis Livingstone unu el la plej ŝatataj celtabulo de la gazetaro. La bulvargazeto The Sun nomis lin Red Ken (Ruĝao Ken) kaj priskribis lin kiel la "plej abomeninda persono de tuta Granda Britujo".
Post la baloto pro la malsupra ĉambro en 1983, faris la registaro por GLC ĉiam pli obstaklon en la vojon de normala funkciado. Tiel oni retiris ĉiujn subvenciojn; propono por ĉesigo de GLC preskaŭ sukcesis. Livingstone kaj tri aliaj urbaj deputitoj retiriĝis pro protesto en aŭgusto 1984 kaj tiel devigite novbaloton. La kampanjo aperis sub la motto "Savu la demoration en Londono!" La Konservativa Partio ne starigis eĉ unu kandidaton, tiel fiaskis la baloto pro la tro malalta partoprenombro. La parlamento decidis pri ĉesigo de GLC la 31-an de marto 1986. Ties laboro dividiĝis al la urbaj distriktoj kaj parte al la centra registaro.
[redaktu] Livingstone en la malsupera ĉambro
Livingstone kandidatiĝis en 1987 denove por deputito de la malsupera ĉambro kaj elektiĝis en la balotrondo Brent East. Oni limigis lian rolon, ĉar lia radikala socialismo ne popularis ene de la Partio. Tiutempe la Laborpartio kun Neil Kinnock proksimiĝis pli kaj pli al la mezo. En 1992 Livingstone reelektiĝis. Krom lia parlamenta aktivado, li havis ankaŭ aliaj "flanklaboro"; li estis tiel kandidato en Gameshow, elokvanto en an bankettoj kaj kritikanto de Restaurantoj. Livingstone reelektiĝis en 1997 denove kiel deputito de la malsupera ĉambro, kiam la Laborpartio kun Tony Blair denove ekregis.
[redaktu] Pridisputata elekto
La nova Labour-registaro konfirmis la lokajn administrejon per kreo de Granda Londona Aŭtoritato (Greater London Authority), kun similaj kompetentecoj kiel GLC. Livingstone nomiĝis sur la partiointerna kandidata listo kiel ĉefurbestro de Londono, kvankam la persona antipatio de Tony Blair, kiu rigardas Livingstone-on kiel "sozialistan postlasaĵon".
Kvankam Livingstone dum la kandidatixgo en februaro 2000 ricevis la plej multan voĉon, elektiĝis kandidato la Blair-dependa Frank Dobson. Tion ebligis, ke la voĉo de la parlamentanoj pli valoras ol tiu de la simplaj partianoj. Post tio klarigis Livingstone, ke li iĝas sendependa kandidato. Komence de aprilo, oni forigis lin el la partio.
La elektojn por la ĉefurbestro venkis la 4-an de majo en 2000 Livingstone per granda antaŭiĝo. La oficiala Labour-kandidato Frank Dobson atingis nur la mizeran trialn lokon, eĉ malantaŭ Steve Norris, la kandidato de la konservativoj. La venko de Livingstone estis granda persona bato por la ĉefministro Blair.
[redaktu] Londona ĉefurbestro
La ĉewftasko por Livingstone estis la modernigo de la londona metroo. Livingstone realigis eĉ kontraŭ la rezisto de la butikposedantoj la t.n. City-Maut Congestion Charge, kio celis la redukton de veturilan alvenon en la urbocentron. Pro tiu aktivado li elektiĝis en 2003 "Politikisto de la jaro". Livingstone kaŭzis gazetan frontlinion, kiam li nomis la usonan prezidenton George W. Bush "la plej granda danĝero por la vivo sur la planedo".
La Laborpartio ne riskis duafoje propran kandidaton por la londona ĉef-urbestreco, tiel la Partio denove anigis Livingstone en januaro 2004 kaj igis lin oficialan kandidato spite al prominentaj partianoj kiel financministro Gordon Brown, vic-ĉefministro John Prescott kaj la iama partia prezidanto Neil Kinnock. La 10-an de junio en 2004 Livingstone reelektiĝis.
[redaktu] eksteraj ligoj
 |
 |
 |
 |
