ام‌حبیبه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| اصول دین |
| اصول خاص تشیع |
| فروع دین |
| فروع تشیع |
| منابع اسلامی |
| شخصیت‌ها |
|
محمد |
| مذهب‌ها |
| مذاهب فقهی |
| مذاهب کلامی |
| علوم اسلامی |
| تاریخ اسلام |
|
زندگانی محمد |
| جغرافیای اسلام |
|
مکه • مدینه |
| اقتصاد اسلامی |
|
مضاربه • مزارعه |
اُمّ حَبیبه دختر ابوسفیان بن الحرب، یکی از همسران محمد پسر عبدالله بود.
نام کامل وی: رمله بنت ابی سفیان بن حرب بن امیه بن عبد شمس. مادرش: صفیه بنت ابی العاص بن امیه بن عبد شمس، عمهٔ عثمان بن عفان.
ام حبیبه دختر ابوسفیان رئیس قبیله قریش، قدرتمندترین مرد مکه و بزرگ‌ترین مخالف پیامبر اسلام بود که همراه با شوهرش عبیدالله ابن جحش از اولین کسانی بودند، که مسلمان شده بودند و به حبشه رفته بودند تا از آزار و اذیت مشرکان مکه در امان باشند.
به روایتی عبیدالله ابن جحش در حبشه مسیحی شد و از ام حبیبه طلاق گرفت، محمد پیامبر اسلام از راه دور از پادشاه حبشه خواست تا ام حبیبه را به زنی او در آورد.[نیاز به ذکر منبع] اما علامه عسکری می‌گوید:
«شوهر ام حبیبه در حبشه درگذشت و ام حبیبه بی‌سرپرست ماند. رسول خدا چون از این واقعه آگاهی یافت، شخصی را از جانب خود به حبشه فرستاد و ام حبیبه را خواستگاری کرد.»(عسکری، نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج 1-3 ص 60)
ام حبیبه تا ۶ سال بعد نتوانست محمد را ببینید زیرا نمی‌توانست به مدینه برگردد.[نیاز به ذکر منبع]
سرانجام ام حبیبه در سال هفتم هجری با پیامبر ازدواج نمود. ام حبیبه در هنگام ازدواج با محمد ۲۹ سال سن داشت.
محمد امیدوار بود ازدواجش با ام حبیبه نظر ابوسفیان دشمن درجه یک اسلام را تغییر دهد اما چنین اتفاقی نیافتاد.[نیاز به ذکر منبع]
[ویرایش] منابع
- صحیح مسلم جلد .۲:۱۵۸۱ برگ ۳۵۲ جلد .۲:۳۵۳۹ برگ ۷۷۶
- ابن ماجه جلد .۵:۳۹۷۴ برگ ۳۰۲
- صحیح مسلم جلد .۲:۳۴۱۳ برگ ۷۳۹ جلد .۲:۲۹۶۳ برگ ۶۵۲
- عسکری، سیدمرتضی، نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج1 - 3، مترجمین: عطامحمد سردارنیا، محمدصادق نجمی، هاشم هریسی و محمدعلی جاودان، تهران: مرکز فرهنگی انتشاراتی منیر، چاپ نهم:1377
- زوجات النبى صلى الله عليه وآله وسلم نوشته: امير مهنا الخيامى.
- هذا الحبيب يا محب نوشته: ابوبكر جابر الجزايرى.
- السيرة النبويه نوشته: ابوالحسن على الحسينى الندوى.
