بورس اوراق بهادار تهران
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فکر اصلی ایجاد بورس اوراق بهادار در ایران، به سال 1315 برمی‌گردد. در این سال، یک کارشناس هلندی و یک کارشناس بلژیکی به‌منظور بررسی و اقدام در مورد تهیه و تنظیم مقررات قانونی به ایران آمدند. اما مطالعات آن دو، با آغاز جنگ جهانی دوم متوقف شد. در سال 1333، ماموریت تشکیل بورس اوراق بهادار به اتاق بازرگانی و صنایع و معادن، بانک مرکزی و وزارت بازرگانی وقت محول شد. این گروه، پس از 12 سال تحقیق و بررسی، در سال 1345 قانون و مقررات تشکیل بورس اوراق بهادار تهران را تهیه کردند. لایحه تشکیل بورس اوراق بهادار تهران در اردیبهشت‌ماه سال 1345 در مجلس شورای ملی تصویب شد. در پانزدهم بهمن‌ماه 1346، بورس تهران، با ورود سهام بانک صنعت و معدن و نفت پارس فعالیت خود را آغاز نمود. از سال 46 تا 57، تعداد شرکت ها و موسسه های پذیرفته شده در بورس از 6 بنگاه اقتصادی با سرمایه6/2 میلیارد ریال به 105 شرکت با بیش از 230 میلیارد ریال افزایش یافت. با پیروزی انقلاب، تعداد شرکت‌های پذیرفته‌شده از 105 شرکت، به 56 شرکت در پایان سال 1367 تقلیل یافت. علت این امر، تملک بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی توسط دولت بوده است. از سال 1368 و در چارچوب برنامه پنج‌ساله اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تجدید فعالیت بورس، به‌عنوان پیش‌زمینه اجرای خصوصی‌سازی آغاز گردید. در حال حاضر 325 شركت توليدی و سرمايه‌گذاری در بورس اوراق بهادار تهران پذيرفته شده‌اند. نخستین رویداد تاثیر گذار بر بورس نیز تصویب لایحه قانون ادره بانک ها در تاریخ 17 خرداد 1358 توسط شورای انقلاب، بود.
[ویرایش] منابع
- شرکت کارگزاری بانک صنعت و معدن. آشنایی با بورس سهام و کالا.
- بورس اوراق بهادار تهران
- فراهانی‌فرد، کامیار، صبری، رضا، «مفاهیم اولیه بورس به زبان ساده»، تهران، نشر چالش، 1383
