دیگو گارسیا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دیه‌گو گارسیا جزیره‌ای مرجانی در مجمع الجزایر شاگوس Chagos در اقیانوس هند است. این جزیره از سرزمین‌های بریتانیا در اقیانوس هند به‌شمار می‌رود. از سال ۱۹۶۶ به مدت پنجاه سال به اجارهٔ ارتش آمریکا درآمده‌است که تا بیست سال دیگر نیز قابل تمدید است. جزیرهٔ دیگو گارسیا یکی از مهمترین پایگاههای فرامرزی ارتش آمریکا است. حدود ۱۷۰۰ نظامی و ۱۵۰۰ غیر نظامی روی این جزیره اقامت دارند. انبوهی از هواپیماهای ب۲ در پایگاه نظامی ارتش آمریکا روی این جزیره مستقر هستند. از طرف دیگر این جزیره یکی از انبارهای مهمات ایالات متحده‌است و واحد مرکزی برای اطلاعات ماورای جوّی نیز می‌باشد.
[ویرایش] اهمیت استراتژیک
اهمیت این جزیره برای بریتانیا، از قرن نوزدهم به اینسو و از سال ۱۹۵۰ برای ایالات متحدهٔ آمریکا، بخاطر موقعیت جغرافیایی مجمع الجزایر شاگوس گارسیا است.
- در فاصلهٔ ۲۰۰۰ کیلومتری هند، ۳۵۰۰ کیلومتری آفریقا و شرق اندونزی، ۴۵۰۰ کیلومتری خلیج فارس و ۵۰۰۰ کیلومتری استرالیای غربی واقع شده‌است.
- در قرن نوزدهم با بازگشایی کانال سوئز، این جزیره بعنوان محل سوختگیری زغال سنگ مورد استفادهٔ کشتی‌هایی بود که از اروپا عازم استرالیا می‌شدند.
- برای آمریکااین جزیره به علت نزدیکی آن به ذخائر نفتی در خلیج فارس، از اهمیت خاصی برخوردار است. علاوه براین نفتکش‌ها جهت عبور از دماغهٔ امید نیک از کنار این جزایر عبور می‌کنند.
