شهاب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

برای دیگر کاربردها به صفحهٔ شهاب (ابهام‌زدایی) مراجعه کنید.

در ستاره‌شناسی به یک سیارک یا شهابوار که وارد جو زمین می شود شَهاب یا شَخانه می‌گویند. به خط درخشانی که بر اثر ورود شهابوار یا حرکت آن در جو ایجاد می شود شهاب ثاقِب گفته می شود. واژه شهاب عربی و شخانه فارسی است.

قطعه‌های صخره با فلز که در فضا شناورند شهابوار (Meteoroid) نام دارند، زمانی که این قطعات وارد جو یک سیاره بشوند شهاب (Meteor) نامیده می شوند و زمانی که به سطح سیاره برخورد کنند شهاب‌سنگ (Meteorite) نام می‌گیرند. گوی آتشینی که به هنگام گذر یک شهاب از جو پدید می‌آید اصطلاحاً آذرگوی نامیده می شود.

[ویرایش] منابع

• آسیموف، ایزاک، دانشنامه جهان، شماره ۴، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴خ، ص۳۲.