فرخرو پارسا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بانو فَرُّخرو پارسا نخستین زن ایرانی بود که در دوران حکومت پهلوی به مقام وزارت رسید. پست وی وزارت آموزش و پرورش در کابینه دوم و سوم امیرعباس هویدا بود.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تولد
- مادر وی فرخ آفاق پارسا مدیر مجله «جهان زنان» و پدرش فرخ دین پارسا کارمند وزارت بازرگانی و مدیر مجله های «اتاق بازرگاني و صنايع و معادن ايران» و «عصر جدید» بود. وی از آن جهت در شهر قم زاده شد که مادرش به دلیل نشر مقاله ای تحت عنوان «لزوم تعليم و تربيت مساوي براي دختر و پسر» در تبعید به سر میبرد. این مقاله اعتراضات گستردهای را در بطن جامعه مذهبی و سنتی آن دوران برانگیخت و موجب تبعید مادر گشت، ولی پس از تولد وی با میانجیگری میرزاحسن خان مستوفیالممالک (نخست وزیر وقت) که آزادیخواه و از طرفداران نوگرایی بود به تهران بازگردانده شد.
[ویرایش] زندگینامه
او در سال ۱۹۶۸ به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب شد.
[ویرایش] مرگ
پس از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷خ خانم پارسا در دادگاه انقلاب اسلامی شعبه تهران توسط صادق خلخالی محاکمه و در ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۵۹خ برابر با روز ۸ مه سال ۱۹۸۰ اعدام گردید.
[ویرایش] منابع
- کتاب «سالار زنان»، نوشته: منصوره پیرنیا چاپ: انتشارات مهر ايران، مریلند [1]
- بنیاد برومند، یادنامه امید، فرخ رو پارسا [2]
- مقاله فرخ رو پارسا، نوشته: نرگس کلاکی چاپ: ماهنامه حورا [3]
- یادداشتهای هفتگی دکتر علیرضا نوریزاده، 14 فوریه ۲۰۰۷ [4]
- مقاله نجابت اغراق شده، معضل اساسی زنان و جامعه؛ نوشته: شهرنوش پارسیپور، چاپ: وبگاه گذار. [5]
- روزنامه کیهان، ٧، ٨ و ۹ اردیبهشت ۱۳۵۹
- روزنامه اطلاعات، ٣، ۷، ٨و ١٥ اردیبهشت ۱۳۵۹
- روزنامه انقلاب اسلامی ٩ و ١٨ اردیبهشت ١٣٥٩
- کتاب «از سيد ضياء تا بختيار »، نوشته: مسعود بهنود، چاپ: تهران، نشر جاويدان، 1369.
- کتاب «زنان دربار به روايت اسناد ساواک»، تالیف: مركز بررسي اسناد تاريخي وزارت اطلاعاتجمهوری اسلامی، 1382.
- كارنامه زنان مشهور علم و ادب، خشایار وزيری و فخری قویمی