قطار مگلو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
قطارهای مَگلِو گونه‌ای از قطارها هستند که بطور شناور در هوا در فاصله کمی از ریل قرار دارند و بدون دریافت مقاومت زیادی از محیط می‌توانند با سرعت‌های بسیار زیاد به پیش بروند. این قطارها برای حرکت خود از نیروی الکترومغناطیسی بهره می‌گیرند.
نام مگلو از همامیزی دو واژه انگلیسی Magnetic (مغناطیسی) و levitation (شناوری) درست شده است. بطور نظری مگلوها می توانند به سرعت‌هایی قابل مقایسه با سرعت توربوپروپ و هواپیمای جت (500 تا 580 کیلومتر در ساعت) دست بیابند.
فناوری مگلو مشترکات بسیار کمی با ترابری ریلی سنتی دارد و با خطوط ریلی معمولی سازگاری و تطابق ندارد.
در ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۶ یک مگلو در مسیر آزمایشی امسلاند در آلمان با یک واگن خدماتی برخورد کرد. بیش از بیست نفر در این حادثه کشته شدند. به گفته مقامات علت حادثه خطای انسانی بوده و ناشی از فناوری مگلو نیست.
[ویرایش] منبع
ویکی‌پدیای انگلیسی.
