لئونیداس یکم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لئونیداس یکم نام پادشاه اسپارتی (۴۹۰ تا ۴۸۰ ق. م.)٬ پسر آناکساندرید دوم (Anaxandride) پادشاه اسپارت٬ بود. وى نژاد خود را به هرکول (پهلوان داستانى یونانیها كه پس از مرگش او را نيم خدا خواندند) می رسانيد. در اسپارت بطور ناگهانی شاه شد. چه دو برادر بزرگتر از خود داشت. ولی چون اُمن (برادر وى) مرد و پسری نداشت و دُریه (Doriee) (برادر ديگر) نيز در سیسیل فوت كرد پادشاهى به وی رسيد.
در لشكركشى خشایارشا به يونان و نبرد ترموپیل در سال ۴۸۰ ق. م. اين مرد از بهترين فرماندهان سپاه اسپارت بود و سمت سردارى داشت و با شجاعت و فداكارى بسيار جنگيد و سرانجام نيز با عدهاى از سرداران ديگر اسپارتى همگی كشته شدند. این حرکت لئونیداس یونانیها را متحد میکند تا در مقابل ارتش پارسها متحد شوند.
آریوبرزن٬ سردار ایرانی٬ ۱۵۰ سال پس از ایستادگی لئونیداس در برابر ارتش خشایارشا در ترموپیل، مقاومت خود را به همان گونه در برابر ارتش اسكندر مقدونی (۳۳۰ ق. م.) آغاز كرد.
[ویرایش] منبع
- تاريخ ايران باستان