هانری چهارم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هانری چهارم (۱۳ دسامبر ۱۵۵۳- ۱۴ مه ۱۶۱۰) نخستین شاه از دودمان بوربون بود که از ۱۵۸۹ تا هنگام مرگ بر فرانسه فرمان راند. او به هانری بزرگ معروف بود.
هانری چهارم پسر آنتوان دو بوربون، دوک وندوم و ژان دالبره، ملکه ناوار، بود. پس از مرگ هانری سوم، او با توجه به قانون سالیک (از آنجا که نسبش به خاندان کاپتی می‌رسید) به تاج و تخت فرانسه دست یافت.
وی ابتدا طبق سنت خاندان ناوار و بوربون بر کیش پروتستانی یا در واقع کالونیسم بود.و سپس به خاطر این که بتواند به تاج و تخت فرانسه دست پیداکند به مذهب کاتولیک گروید.البته وی یک بار دیگر هم پس از قتل عام سن بارتلمی کاتولیک شد ولی پس از بازگشت به ناوار به ایین قبلی بازگشت.وی ابتدا با مارگریت دو والوا فرزند هانری 2 شاه فرانسه که برادر 3 شاه دیگر به نام های فرانسوا 2 شارل 9 و هانری 3 ازدواج کرد اما پس از رسیدن به سلطنت به اجازهٔ پاپ ازدواج ره باطل کرد و با ماری دو مدیسی ایتالیایی ازدواج کرد.در زمان وی قرارداد نانت در بارهٔ ازادی مذهب در فرانسه بسته شد که در سدهٔ بعد موجبات پیشرفت فرانسه شد.این قرارداد در قرن 17 توسط لوئی 14 باطل شد که موجب مهاجرت صد ها هزار پروتستان از فرانسه گشت.وی سر انجام توسط شخصی به نام راوایاک با خنجر به قتل رسید.وی از مدیسی 2 فرزند پسر با نام های لوئی دو بوربون و گاستون دو بوربون داشت.لوئی بعد از وی با نام لوئی 13 به سلطنط رسید و 39 سال حکومت کرد.وی چندین فرزند حرام زاده نیز داشت که معروف‌ترین ان ها دوک دو واندوم بود که اولین شخص خاندان معروف واندوم بود.وی به هانری کبیر معروف شد و در سن دنی پاریس به خاک سپرده شد.
