واقعه چپاول زروان و هرمود

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در بی‌طرفی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد.

لطفاً به گفتگوهای صفحهٔ بحث مراجعه کنید.

صحرای باغ جلگه‌ای بلوکی در جنوب شهر لار فارس که امروز در تقسیمات کشوری جزو لارستان می‌‌باشد، و آخرین مرز لارستان واستان فارس به استان هرمزگان است. از شهر لار تا صحرای باغ از راه جاده اوتومبیل رو که از صحرای نیمه و کنار روستای کرمستج می‌‌گذرد تا اولین روستای صحرای باغ که روستای هُرمود می‌‌باشد در حدود چهل کیلومتر می‌‌باشد.

چند سال بعد از قتل رئیس علی‌نقی فهیمی حاکم صحرای باغ و منطقه، بدست اسد نام دشتی، بر سر سده حکم منطقه، واقعه‌ای رخ داد که نزد مردم منطقه به «واقعه چپاول زروان و هرمود» مشهور گردید.

این واقعه در سال ۱۳۴۵ هجری قمری به تحریک «عبدالعزیز پور احمدی» توسط اردوی بیخه و بیرم به سرکردگی «میرزا قلی» رخ داد، چون در سراخانه و خانواده رئیس علی‌نقی بر سر نظارت و نظامت صحرای باغ اختلافی بوجود آمده و «عبدالعزیز پور احمدی زروان»ی که با مرحوم رئیس علی‌نقی فهیمی هم خویشاوند بود و از جانشینان رئیس علی‌نقی ناراضی شده بود و چون در بیخه‌جات دوستانی داشت، به آنجا رفته و با آنها قرار چپاول هرمود را گذاشته و با عدهٔ زیادی از تفنگچیان به سوی زروان و هرمود رهسپار شدند، و با اینکه به اهالی زروان گفته بود که کاری به زروان ندارد، ولی مردم روستای زروان حرفش را باور نکردند و روستا را تخلیه کرده و به هرمود رفتند.

اهالی زروان و هرمود در هر دو خانه رئیس علی‌نقی که در روی تپه بلندی واقع شده بود جمع شدند و تفنگچیان هرمودی و قلاتی و زروانی قلعه‌های ده را مستحکم گرفته و دست به تیراندازی زدند، وقتی که تفنگچیان بیخهای دیدند که نمی‌توانند کاری از پیش ببرند مجبور شدند بدلیل کمی آذوقه، محاصره هرمود را رها کرده و بروند.

در آن زمان امور امنیتی صحرای باغ «توسط سید حمزه قلاتی» اداره می‌شد و کدخدایان توسط ایشان انتخاب و در دهات‌ معرفی می شدند و حکم رسمی تحت نظامت شهر لار بود.