استان فارس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

استان فارس

فارس یا پارس یکی از ۳۰ استان کشور ایران است، مرکز آن شیراز است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] نام

«فارس» و «فارسی» شکل عربی‌شده «پارس» و «پارسی» هستند. نام زبان فارسی برگرفته از نام قدیم این منطقه،پارس بزرگ، است که به علت حکومت شاهان هخامنشی به کل منطقهٔ ایران اعمال می‌شد. به گفته لغتنامه دهخدا و دانشنامه بریتانیکا به فارس، "فارسِستان" هم گفته شده است

[ویرایش] تاریخ

پیش از اسلام دو پادشاه بزرگ ایرانی بنام‌های کورش کبیر و اردشیر بابکان از این ناحیه برخاستند و به ترتیب سلسله‌های بزرگ هخامنشی و ساسانی را پدید آوردند. اسکندر نیز بعدها تعدادی شهر در این استان تأسیس کرد. فارس بین سلسله‌های بسیاری دست به دست شد و آثار باستانی و تاریخی زیادی از آن ها بجای ماند که هر کدام به عنوان میراث جهانی ارزش های خود را دارند و بازگوکننده تاریخ استان، ایران و غرب آسیا هستند. ویرانه‌های بیشاپور، تخت جمشید و فیروزآباد همگی بیانگر این موضوع است.

موقعیت: تقریباً در جنوب کشور

محدوده: از شمال به استان اصفهان، از شرق به استان یزد و استان کرمان، از جنوب به استان هرمزگان، از غرب به استان بوشهر و از شمال غربی به استان کهگیلویه و بویراحمد

مساحت: ۱۲۲۴۰۰ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ۱۵۴۰ متر

طبیعت استان فارس
طبیعت استان فارس

آب و هوا: سه ناحیه آب و هوایی متمایز در استان فارس وجود دارد. نخست ناحیه کوهستانی شمال و شمال غربی با زمستان های نسبتاً سرد و تابستان های معتدل. دوم نواحی مرکزی با زمستان های نسبتاً بارانی و معتدل و تابستان‌های گرم و خشک. ناحیه سوم در جنوب و جنوب شرقی دارای زمستان های معتدل و تابستان های بسیار گرم است.

جمعیت: ۴٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر

صنایع و محصولات: غله (گندم و جو)، مرکبات، میوه جات، خرما، چغندر قند و پنبه، صنایع پتروشیمی، پالایشگاه نفت، لاستیک‌سازی، صنایع عظیم الکترونیک، کارخانه قند، صنعت جهانگردی، قلمزنی نقره، قلابدوزی با ابریشم، خاتم کاری و سایر انواع صنایع دستی، گیوه بافی، سفالگری، قالیچه، جاجیم (فرش نفیس بافته از پشم و پنبه)، گلیم (فرش بافته از موی بز)، آبلیمو و عرقیجات تهیه شده در شیراز از بهترین کیفیت برخوردار است. شیراز همچنین به خاطر یک نوشیدنی خاص بنام فالوده شهرت دارد.

[ویرایش] جاذبه‌ها و آثار تاریخی

[ویرایش] گردشگاه‌ها

[ویرایش] تقسیمات کشوری

استان فارس

استان فارس

مرکز شیراز
شهرستان‌ها

آباده | ارسنجان | استهبان | اقلید | بوانات | پاسارگاد | جهرم | خرم‌بید | داراب | زرین‌دشت | سپیدان | شیراز | فراشبند | فسا | فیروزآباد | قیر و کارزین | کازرون | لارستان | لامِرد | مرودشت | ممسنی | مهر | نیریز

شهرها

آباده طشک | آباده | اردکان | ارسنجان | اشکنان | اقلید | اهل | اوز | ایج | ایزدخواست | باب‌انار | بالاده | بنارویه | بهمن | بیرم | بیضا | جنت‌شهر | جهرم | جویم | حاجی‌آباد | خاوران | خرامه | خشت | خنج | خور | داراب | داریان | رونیز | زاهدشهر | زرقان | سده | سروستان | سعادت‌شهر | سوريان | سیدان | ششده | شهر پیر | شیراز | صغاد | صفاشهر | علامرودشت | فتح‌آباد | فراشبند | فسا | فیروزآباد | قائمیه | قادرآباد | قطب‌آباد | قیر و کارزین | کازرون | کامفیروز | کره‌ای | کنارتخته | کوار | گراش | گله‌دار | لار | لامرد | لپوئی | مرودشت | مشکان | مصیری | مُهر | میمند | نودان | نورآباد | نیریز | وراوی 

آثار دیدنی

آرامگاه سعدی | ارگ کریمخانی | بازار وکیل | باغ ارم | باغ عفیف‌آباد  بند امیر | بیشاپور | پاسارگاد | تخت جمشید | حافظیه | کاخ سروستان | کعبه زرتشت | مسجد وکیل | نارنجستان قوام | نقش رجب | نقش رستم |

شهرستان پاسارگاد, با مرکزیت سعادت شهر

[ویرایش] منبع

  • مقاله بریتانیکا [1]
  • لغت‌نامهٔ دهخدا
این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.



استان‌های ایران پرچم ایران
آذربایجان شرقی | آذربایجان غربی | اردبیل | اصفهان | ایلام | بوشهر | تهران | چهارمحال و بختیاری | خراسان شمالی | خراسان رضوی |خراسان جنوبی| خوزستان | زنجان | سمنان | سیستان و بلوچستان | فارس | قزوین | قم | کردستان | کرمان | کرمانشاه | کهکیلویه و بویراحمد | گلستان | گیلان | لرستان | مازندران | مرکزی | هرمزگان | همدان | یزد