گادفری هرلد هاردی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گادفری هرلد هاردی (به انگلیسی: Godfrey Harold Hardy)(۱۸۷۷–۱۹۴۷) ریاضیدان انگلیسی به خاطر کارهایش در نظریهٔ اعداد و آنالیز ریاضی معروف است.
 |
|
| زمینه فعالیت | ریاضیات |
| تولد | ۷فوریه، ۱۸۷۷ کرنلی، انگلیس |
| مرگ | ۱دسامبر ، ۱۹۴۷ کمبریج ، انگلیس |
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
در ۱۲۵۶ خورشیدی ۱۸۷۷ میلادی در کرنلی انگلستان متولد شد و در سال۱۳۲۶ خورشیدی ۱۹۴۷ میلادی در کمبریج درگذشت. وی از کالج ترینیتی کمبریج فارغ‌التحصیل و در ۱۲۷۹/۱۹۰۰ به عنوان عضو وابسته برگزیده شد. دیود هیلبرت در بارهٔ او گفته‌است:«هاردی نه تنها بهترین ریاضیدانان ترینیتی، بلکه بهترین ریاضیدان انگلستان است.»[۱] هاردی در سال‌های پایانی عمر دست به خودکشی ناموفق زد.
[ویرایش] فعالیت ریاضی
بین سال‌های ۱۲۷۹ تا ۱۲۹۰ مقاله‌های علمی متعدد درباره همگرایی سلسله‌ها و انتگرال‌ها و موضوع‌های وابسته به آنها منتشر کرد. در ۱۲۸۷/۱۹۰۸ A course of pure Mathematics (دوره‌ای از ریاضیات محض) نخستین نمایش مستدل عدد، تابع، حد و مانند آن به زبان انگلیسی را، برای دانشجویان انتشار داد و آموزش دانشگاهی را متحول کرد. هاردی از سال ۱۲۸۹ تا سی و پنج سال بعد با ج. ا. لیتل‌وود در زمینه علمی مشارکت کرد و با همکاری وی حدود یک‌صد مقاله علمی درباره موضوعاتی از قبیل دیوفانتوسی، نظریه جمع و ضرب اعداد و تابع زتای ریمان، نابرابرها، رشته‌ها و انتگرال‌ها به طور عموم و سلسله‌های مثلثاتی نوشت. او اثبات کرد تباع زتای ریمان بی‌نهایت صفر دارد.[۲] در۱۲۹۲ هاردی با ریاضی‌دانی هندی به نام سرینیوسه رمنوجن(سرینیواسا رامانوجان) آشنا شد و وی را به انگلستان برد. آن‌دو با هم به راه‌حل‌های جالب مسائل مربوط به دسته‌بندی اعداد رسیدند. «هاردی به‌طور عام به‌عنوان دانشمند ممتاز انگلیسی زمان خود در ریاضیات محض شناخته شده‌است.[۳]
[ویرایش] عقاید سیاسی
هرچند هاردی ریاضی‌دانی ناب بود و کمتر در موضوعی غیر از ریاضیات علاقه نشان می‌داد و تنها شاید بازی کریکت و اظهار نظرهای حرفه‌یی او در بارهٔ این بازی را بتوان مستثنا کرد اما او در زمینهٔ عقاید سیاسی صلح‌طلبی رادیکالی بود و در زمان جنگ جهانی دوم برعلیه جنگ موضع گرفت و دانشمندان را مقصر می‌دانست او در اثری که در زمان جنگ جهانی دوم منتشر کرد می‌نویسد:«در مورد جنگ علمی جدید دو نظر دقیقا متضاد وجود دارد. اولین نظر و واضحترین نظر این است که اثر علم بر جنگ افزایش مصایب آن است، زیرا هم رنجها و آلام اقلیتی را که باید بجنگد بیشتر می‌کند و هم اینکه جنگ را به سایر اقشار جامعه گسترش می‌دهد. این نظر، طبیعی‌ترین نظر و دیدگاه متعارف است.»[۴] اشتهار او به رادیکال بودن چنان بود که در هنگام تدریس در نیوکالج شایعه شده بود در آپارتمان محل زندگی‌اش عکس بزرگی از لنین را نصب کرده‌است. [۵] چالرز پرسی‌اسنو فیریک‌دانی که دوست صمیمی هاردی بود در دیباچهٔ کتاب «دفاعیهٔ یک ریاضیدان» می‌نویسد:«او به آسانی با افراد فقیر، کمرو، و کسانی که به خاطر نژادشان مورد تبعیض بودند(بدون اینکه سرپرستی آنها را به عهده بگیرد) دمخور می‌شد. (کشف رامانوجان، بازی نمادین سرنوشت او بود.) هاردی این قبیل افراد را به شکم‌گنده‌ها ترجیح می‌داد. منظورش از شکم‌گنده‌ها، افراد معروف و مغرور، بورژوا، و طرفدار امپریالیسم بود. این عنوان شامل بیشتر اسقف‌ها، رؤسا و مدیران، قاضیان، و همهٔ سیاستمداران، به استثنای لوید جورج، می‌شد.» [۶]
[ویرایش] پانویس
- ↑ گادفری هرلد هاردی، صفحهٔ ۲۶
- ↑ هاورد و. ایوز، صفحهٔ ۲۵۸
- ↑ خلاصه زندگی‌نامه علمی دانشمندان، صفحهٔ ۹۵۷
- ↑ گادفری هرلد هاردی، صفحهٔ ۱۰۳
- ↑ همان، صفحهٔ ۲۹
- ↑ گادفری هرلد هاردی، صفحهٔ ۲۹
[ویرایش] منابع
- خلاصه زندگی‌نامه علمی دانشمندان. ترجمهٔ کیومرث مهاجر، و دیگران. زیر نظر احمد بیرشک ویراستار فریبرز مجیدی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، بنیاد دانشنامه بزرگ فارسی، ۱۳۷۴، ۷-۰۱-۵۵۱۵-۹۶۴، ۴۶۳.
- هاردی، گادفری هرولد. دفاعیه یک ریاضیدان. ترجمهٔ سیامک کاظمی. چاپ دوم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۵، ۰-۷۹۰-۴۴۵-۹۶۴.
- ایوز، هاورد و.. آشنایی با تاریخ ریاضیات. ترجمهٔ محمدقاسم وحیدی‌اصل. تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۸.
