Lucio Tarquinio o Soberbio
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Reis de Roma | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rei | Período de reinado | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rómulo | -753 --716 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numa Pompilio | -715--674 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tulio Hostilio | -673--642 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Anco Marcio | -642--617 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tarquinio Prisco | -616--579 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Servio Tulio | -578--535 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tarquinio o Soberbio | -535--510 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
O sétimo e último rei de Roma foi Tarquinio o Soberbio. Fillo de Tarquinio Prisco e xenro de Servio Tulio, Tarquinio tamén era de orixe etrusca. Foi durante o seu reinado cando os etruscos atinxiron a cúspide do seu poder. Tarquinio usou a violencia, o asasinato e o terror para manter o control sobre Roma como ningún rei anterior os empregara, derrogando mesmo moitas reformas constitucionais que estableceran os seus predecesores. A súa mellor obra para Roma foi a finalización do templo a Xúpiter, iniciado polo seu pai Prisco.
Tarquinio aboliu e destruíu todos os santuarios e altares sabinos da Roca Tarpeia, enfurecendo desta forma ao pobo romano. O punto crucial do seu tiránico reinado sucedeu cando permitiu a violación de Lucrecia, unha romana patricia, por parte do seu propio fillo Sexto. Un parente de Lucrecia, Lucio Xunio Bruto (antepasado de Marco Xunio Bruto), convocou o Senado, que decidiu a expulsión de Tarquinio no ano -510.
Tras a expulsión de Tarquinio, o Senado decidiu abolir a monarquía, convertendo Roma nunha república no ano -509. Lucio Xunio Bruto e Lucio Tarquinio Colatino, sobriño de Tarquinio e viúvo de Lucrecia, convertéronse nos primeiros cónsules do novo goberno de Roma. Este novo goberno permitiría co tempo a conquista polos romanos de case todo o mundo mediterráneo, unha forma de goberno que sobreviviu durante case cincocentos anos ata a ascensión de Xulio César e César Augusto.
