Pablo Iglesias
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Pablo Iglesias | |||
---|---|---|---|
![]() |
|||
Nome completo: | Pablo Iglesias Posse | ||
Data de nacemento: | 18 de outubro de 1850 | ||
Lugar de nacemento: | Ferrol, Galiza | ||
Data de falecemento: | 9 de decembro de 1925 | ||
Lugar de falecemento: | Madrid, España | ||
Partido político: | Partido Socialista Obrero Español, UXT | ||
Cargo(s): | Deputado | ||
Profesión: | Político e sindicalista |
Pablo Iglesias Posse (Ferrol (A Coruña) 18 de outubro, 1850 - Madrid 9 de decembro, 1925).Foi un dos máis ilustres cidadáns galegos. Fillo de Juana Posse e fundador do Partido Socialista Obrero Español (PSOE) e da Unión Xeral de Traballadores (UXT).
[editar] A súa vida
Pablo Iglesias naceu nunha familia humilde. Frecuentou a escola entre os seis e os nove anos, cando o seu pai, funcionario público, morre. Ós 9 anos emigrou xunto á súa nai e ó seu irmán menor Manuel (que máis tarde morrería de tuberculose) cara Madrid. Alí a súa nai vivía como pedinte, polo que debido á falta de fondos da nai, foi ingresado no hospicio de San Fernando, que abandonou ós 12 anos. Acabados os seus estudos primarios e de tipógrafo, entrou a traballar nunha imprenta á vez que asistía a clases nocturnas de francés pagadas por el mesmo.
Durante o Sexenio Revolucionario (1869-1875) A Internacional deu unha serie de charlas en Madrid, ás cales Pablo asistiu, entrando a formar parte da sección de tipógrafos en 1870. Tras isto, comezou a sufrir persecucións e despedimentos por parte de distintas imprentas até que en 1874 conseguiu acceder á presidencia da Asociación Xeral da Arte de Imprimir. Dende este posto comezou a preparar dende a clandestinidade un novo partido político de corte obreiro-socialista, que culminou o 2 de maio de 1879 coa fundación clandestina do PSOE na Casa Labra xunto a 16 tipógrafos, 4 médicos, un doutor, dous xoieiros, un marmorista e un zapateiro.
En 1885, tras abandonar a presidencia da Asociación Xeral da Arte de Imprimir conseguiu o máximo posto na Federación Tipográfica Española.
O 12 de Maio de 1886 sae á luz o primeiro número d’El Socialista, revista de corte obreiro-sindicalista fundada por el mesmo e que se continúa editando na actualidade. Entre os seus traballos coma xornalista cómpre destacar a súa colaboración nos xornais La Solidaridad e La Emancipación.
En 1888 fundou a Unión Xeral de Traballadores (UXT), accedendo á súa presidencia en 1889. Este mesmo ano acudiu ao Congreso fundacional da II Internacional como representante portavoz do PSOE.
En 1890 encabezou a primeira manifestación do 1 de Maio en España, na que se esixía a xornada laboral de 8 horas e o cese do emprego de nenos en actividades laborais. Tamén nese ano celebrou o II Congreso do PSOE, no que se decidiu participar nas eleccións como partido republicano de corte obreiro-socialista. De feito nas eleccións de 1905 Pablo Iglesias, Largo Caballero e García Ormaechea saíron elixidos concelleiros por Madrid.
En 1908 fundou a Casa do Pobo de Madrid.
En 1909 foi detido ilegalmente durante a Semana Tráxica de Barcelona como forma de represión.
En 1910 o PSOE conseguiu o seu primeiro deputado da historia no Parlamento Español, que ocupou Iglesias e en sucesivas eleccións foi incrementándose o número de representantes.
En 1919 cesou parcialmente das súas obrigacións políticas por mor dunha pulmonía e unha saúde cada vez máis resentida.
En 1920 e 1921 o PSOE sufriu a escisión de dous grupos partidarios de adherirse á Internacional Comunista (III Internacional) convocada por Lenin. Estes grupos (Partido Comunista Español e o Partido Comunista Obreiro Español descontentos coa moderación do PSOE) acabaron fundando o Partido Comunista de España.
O 9 de decembro de 1925 produciuse o seu pasamento en Madrid e o seu cadáver foi embalsamado e exposto na Capela da Casa do Pobo de Madrid. 150.000 cidadáns acudiron ó seu funeral, que desembocou nunha manifestación lembrada por moito tempo.
[editar] O seu pensamento
"O Partido Socialista é a enteira emancipación da clase traballadora: é dicir, a abolición de tódalas clases sociais e a súa conversión nunha soa de traballadores ceibes e iguais, honrados e intelixentes" - Pablo Iglesias.