Fallhlífastökk

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Fallhlífastökk kallast sú íþrótt eða athöfn þegar manneskja hægir fall sitt úr mikilli hæð með þar til gerðri fallhlíf. Fallhlífastökk er notuð til íþróttaiðkunnar og í hernaði. Nútíma fallhlífastökk hefur átt sér stað í um það bil tvær aldir. Heimildir um fallhlífarstökk sem keppnisgrein má finna frá fjórða áratug þessarar aldar, en greinin varð að alþjóðlegri íþróttagrein árið 1951.

Yfirleitt er stokkið úr lítilli flugvél en að auki gera djarfir stökkvarar oft tilraunir með fallhlífastökk af háum brúm eða jafnvel skýjakljúfum, svokallað BASE-stökk. Fallhlífastökkvari sem stekkur úr flugvél, lætur sig falla úr um 4000 metra hæð ,í frjálsu falli í nokkra stund, áður en hann opnar fallhlífina (oft í um 2500 metra hæð) sem hægir á hraða hans, þannig að hann geti lent óhultur.