Fyrsta púnverska stríðið
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
| Púnversku stríðin |
|---|
| 1. púnverska stríðið |
| 2. púnverska stríðið |
| 3. púnverska stríðið |
Fyrsta púnverska stríðið (264 f.Kr. - 241 f.Kr.) var stríð milli Rómverja og Karþagómanna. Stríðið var háð bæði á landi og sjó, á Sikiley og í skattlandinu Afríku og á Miðjarðarhafi. Stríðið var báðum þjóðum dýrkeypt en Rómverjar höfðu sigur og lögðu undir sig Sikiley. Í kjölfar stríðsins átti Karþagó erfitt með að verja áhrifasvæði sín og gátu Rómverjar sölsað undir sig eyjurnar Sardiníu og Korsíku nokkrum árum síðar þegar Karþagó átti í fullu fangi með að berja niður uppreisn ósáttra málaliða.
Fyrsta púnverska stríðið markaði upphaf sex áratuga langs útþenslutímabils í Rómaveldi þar sem Rómverjar urðu valdamesta þjóðin við Miðjarðarhafið. Sigur Rómaveldis var ögurstund sem leiddi til þess að menningararfleifð Miðjarðarhafsþjóða fornaldar var miðlað til nútímans í gegnum Evrópu fremur en Afríku.
