Imperativus
E Vicipaedia
Imperativus est forma verbi, quae imperata indicat.
Est imperativus singularis (imperatum uni personae) et pluralis (imperatum multis personis)
REGULAE
|
Est etiam imperativus personae primae pluralis, formatus quam coniunctivus huius personae:
pugnare = pugnemus! (-o 1)
legere = legamus! (-o 3)
Eum audiamus! (Eum audire debemus, -io 4)
[recensere] Irregulares
NOTA: Nimirum sunt etiam imperativi irregulares
esse = es! este!
facere = fac! facite!
dicere = dic!
ducere = duc!
ferre = fer! ferte!
ire = eamus! (coniunctivus irregularis est)
Grammatica Latina |
---|
Nomina | Pronomina | Adiectivi | Adverbia | Verba |
Verba |
Numerus |
Activum | Passivum |
Indicativus | Coniunctivus | Imperativus |
Praesens | Imperfectum | Futurum | Perfectum | Plusquamperfectum | Futurum exactum |
Secta de Vicicollaboratione Linguae Latinae |