Stephanus (rex Angliae)
E Vicipaedia
Stephanus (natus circa 1096; mortuus 25 Octobris 1154) fuit rex Angliae et dux Normannorum. Fuit filius Stephani, comitis Blesensis et Adelae filiae Gulielmi I Conquestoris.
Morte avunculo suo rege Henrico I Stephanus reclamavit regnum Angliae die 22 Decembris 1135; sed nonnulli baronum eum reiecerunt recognoveruntque ut reginam Angliae filiam Henrici, Matildam imperatricem, uxorem imperatoris Henrici V Sancti Romani Imperii. Deinde per multos annos bellum civile saeviebat. In fine Stephanus recognovit Henricum Matildae filium ut successorem suum. Mortuus est Dubris anno 1154.
Stephanus in matrimonium duxit Matildam, filiam comitis Bononiae, circa annum 1125.
Gualterus Map, scriptor et vir publicus sub regno Henrici II, sic depinxit regem Stephanum: "vir annorum, industria praeclarus, ad caetera fere idiota, nisi quod in malum pronior".[1]
Antecessor: Henricus I |
Rex Angliae 1135–1154 |
Successor: Henricus II |
Dux Normannorum 1135–1154 |
[recensere] Notae
- ↑ Gualterus Map, De nugis curialium 5.6.
[recensere] Fontes
- Chronica Anglosaxonum
- Gesta Stephani
- Guillelmi Malmesburiensis Historia novella
- Henrici Huntindoniensis Historia Anglorum
- Ricardi Hagustaldensis De gestis regis Stephani et de bello standardii
[recensere] Bibliographia
- Antonia Gransden, Historical writing in England c. 550 to c. 1307. Londinii: Routledge, 1974. [De fontibus]