Symbolik vum Feier an der Bibel
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
 |
Dësen Artikel zum Chrëschtentum ass eréischt just eng Skizz. Wann der méi iwwer dëst Thema wësst, sidd der häerzlech invitéiert aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann dir Hëllef braucht beim Schreiwen, da luusst bis an d'FAQ eran. |
An der Bibel huet d'Feier dacks eng symbolesch Bedeitung. Esou ass et a ville Fäll eng Representatioun vum Göttlechen.
[Änneren] Alt Testament
- Am Alen Testament:
- Gott verdreift d'Mënschen aus dem Paradäis a stellt ëstlech dovun Kerubimen op an e Flameschwäert, dat hellewech gebrannt huet (Gen 3,24).
- Iwwer den Tubal-Kajin geet Rieds, datt en d'Wierksgeschir vun alle Schmattë géif fabrizéieren; dat kann en nëmme mat Feier (Gen 4,22).
- Gott manifestéiert sech dem Moses an engem däregen Trausch dee brennt awer net verbrennt (Ex 3,2), och bei aneren Theophanien ass Feier am Spill.
- Wärend dem Auszuch aus Egypten ginn d'Isrealiten vu Gott den sech a Form vun enger Feiersail manifestéiert geféiert (Ex 13,21).
- De Prophet Elias gëtt vun engem Feierwon ofgeholl den hien an den Himmel féiert (2 Kinneken 2,11).
[Änneren] Neit Testament
- Am Neien Testament: kënnt op Päischten den Hellege Geescht a Form vu Feierzonge vum Himmel (Apg 2,3).
Donieft gëtt dem Feier an der Bibel och op verschiddene Plazen nach eng rengegend Wierkung zougeschriwwen.
