Eggert
From Wikipedia
Eggert (ok Eggerich un (oostfr.) Edzard) is een plattdüütschen Vörnaam for Jungs.
Inholtsverteken |
[Ännern] Herkamen
Eggert is een Form vun den olen düütschen Vörnaam Ekkehard. Dor steekt de beiden germaanschen Wöört Egin (dat heet „Swert“) un harti (dat heet „hart“ oder ok „stark“) in. De Naam Ekkehard bedutt denn so wat, as: „De mit dat Swert ümgahn kann“ oder ok „De stark is mit dat Swert“. De öllste Form vun den Naam Ekkehard is Eginhard. Anner Formen sünd Eckehard, Eckehart, Eckard, Eckart, Edzard, Eggerich, Eike, Ecke un Egge.
[Ännern] De plattdüütsche Naam
Bi plattdüütsche Vörnaams mit dat germaansche Woort -hart an de tweede Stäe (Gerhard, Gebhard, Eberhard, Ekkehard) is düt Woort bi de Utspraak so afslepen, datt een meist denken kann, dat is bloß man een Anbacksel (Suffix): Wat öber blifft, is de Sülv -ert (Gevert, Evert). Just so is dat ok bi Ekkehard lopen: Dor is Ekkert vun wurrn un denn is dat noch wieder afslepen wurrn to Eggert. Eggert heet aber just datsülbige, as Ekkehard: „De stark is mit dat Swert“. De Vörnaam Eggert warrt ok in Däänmark un in Island bruukt.
[Ännern] Oostfreesland
In Oostfreesland is vun Eginhard un Ekkehard een annern Naam vun wurnn: Edzard. Dat is de oostfreesche Form vun den Naam Eggert.
[Ännern] Eggerich
Vun dat 17. Jahrhunnert af an is in de Kantoren un Kanzleien in Noorddüütschland de Hoochdüütsche Spraak allerwegens bruukt wurrn. Vun nu af an weer dat de „betere Spraak“ oder tominnsten de Spraak vun de betern Lüde. Dorüm plieren ok de Plattdüütschen nah düsse Spraak hen un versöken, ob se de nich ok bruken konnen. Up düsse Aart keemen Naams tostann, wo de plattdüütsche Naam mit een hoochdüütschen Deel tohopenmengelt wurrn is. De plattdüütsche Vörnaam Eggert kreeg up düsse Aart dat hoochdüütsche Anbacksel -rich. So is denn ut Eggert Eggerich wurrn, just so, as ut Hinnerk Hinrich un ut Dierk Diedrich
[Ännern] Fundöörd
- 1669 in Bremen (Eggert)
[Ännern] Tonaams
Vun den plattdüütschen Vörnaam Eggert kaamt nu ok de plattdüütschen Tonaams Eggert oder Eggers vun her. De bedüüt so veel, as: „Ut Eggert siene Familie“ oder ok „Vun Eggert sienen Hoff“.
Kiek ok nah bi de List vun plattdüütsche Vörnaams
[Ännern] Böker
- Müller, Hartmut (Rutgever): Peter Koster, Chronik der Kaiserlichen Freien Reichs- und Hansestadt Bremen 1600-1700, Bremen 2004, ISBN 3-86108-687-5
