Albert van Saksen
Van Wikipedia
| 1828-1902 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Saksen | ||||||
|
||||||
|
Frederik August Albert (Dresden 23 april 1828 – Sibyllenort bij Breslau 19 juni 1902) was van 1873 tot 1902 koning van Saksen. Hij was de zoon van koning Johan en diens vrouw Amalie Auguste, dochter van Maximiliaan I Jozef van Beieren.
Zoals gebruikelijk was Alberts opvoeding sterk militair getint, maar hij volgde ook colleges aan de universiteit van Bonn. In 1849 maakte hij de Eerste Duits-Deense Oorlog mee. Hij trad in 1853 in het huwelijk met Carola van Wasa, kleindochter van Karel XIII van Zweden. Dit huwelijk bleef kinderloos.
Kroonprins Albert leidde in de Oostenrijks-Pruisische Oorlog van 1866 het, in deze oorlog verslagen, Saksische leger tegen het Pruisische leger onder prins Frederik Karel. Hij verwierf zich hier de reputatie een goed militair te zijn. Na de oorlog trad Saksen toe tot de Noord-Duitse Bond en voerde Albert opnieuw het Saksische leger aan, dat nu slechts een deel van het Noord-Duitse leger was. In de Frans-Pruisische Oorlog van 1870 commandeerde hij opnieuw de Saksen, ditmaal onder zijn oude tegenstander Frederik Karel. De beslissende aanval op St Privat werd door Albert uitgevoerd. Na de wapenstilstand kreeg hij het commando over de Duitse bezettingsmacht in Frankrijk.
Samen met zijn broer George, die onder hem diende, woonde hij op 18 januari 1871 in Versailles de kroning van de Pruisische koning Wilhelm I tot Duits keizer bij.
Albert besteeg de troon na de dood van zijn vader op 29 oktober 1873. Hij besteedde weinig aandacht aan de politiek en richtte zich op militaire zaken, waar zijn advies en ervaring zeer van pas kwamen. Onder zijn bewind was Saksen dan ook een modelstaat voor de constitutionele monarchie. In 1897 werd hij aangewezen als bemiddelaar in het conflict over de erfopvolging in Lippe, dat hij uiteindelijk toewees aan Leopold van Lippe-Biesterfeld. Hij stierf op 19 juni 1902 kinderloos en werd opgevolgd door zijn broer George.
