Canterbury Tales

Van Wikipedia

De Canterbury Tales (Vertellingen van Kantelberg) is een verzameling verhalen die in de 14e eeuw werden geschreven door Geoffrey Chaucer.

Twee van de verhalen zijn in proza, de overige in verzen. Sommige verhalen zijn oorspronkelijk, andere niet. Gezamenlijk vormen zij een raamvertelling. Een groep pelgrims reist van Londen naar Canterbury om in de kathedraal aldaar het graf te bezoeken van Thomas Becket. Zij besluiten om elkaar onderweg, om de tijd te doden en ter lering en vermaak, ieder vier verhalen te vertellen. De pelgrims hebben een zeer gevarieerde achtergrond en dat komt ook tot uiting in de verhalen. De thema's lopen sterk uiteen en behandelen zaken als hoofse liefde, verraad, gierigheid en overspel. Ook wordt er gebruikgemaakt van verschillende vertelgenres.

Sommige vertellingen zijn serieus van aard, andere zeer humoristisch. Alle geven zij een goed inzicht in nog altijd actuele goede en slechte kenmerken van de mens, en het werk geeft ook een beeld van het leven, de praktijken en de denkwijze in Chaucers tijd. Het werk is onvoltooid; het oorspronkelijke idee was dat elke pelgrim vier verhalen zou vertellen, twee op de heenreis en twee op de terugreis, maar zover kwam het niet.

Als belangrijk wordt ook gezien dat Chaucer in het werk de alledaagse volkstaal gebruikte, in plaats van het in de literatuur gebruikelijke Frans of Latijn. De verhaalstructuur komt overeen met andere werken uit die tijd, zoals de Decamerone van Giovanni Boccaccio, die wellicht zijn inspiratiebron is geweest.

De verhalen zijn te beluisteren en bekijken in Canterbury zelf dicht bij de Buttermarket.

Een opmerkelijk verhaal is dat van 'the wife of Bath'. Hierin wordt anti-feminisme belachelijk gemaakt. Ook was zij al vijf maal gehuwd, en dit was erg ongebruikelijk, want in die tijd was dat eigenlijk tegen het geloof. Op deze reis was ze eigenlijk alweer op zoek naar haar zesde man wat waarschijnlijk 'the Clerk' wordt.

Meer bronnen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina The Canterbury Tales op de Engelstalige versie van Wikisource