Carolinen
Van Wikipedia
Carolinen | |
Basisgegevens | |
Locatie | Grote Oceaan |
Eilandengroep | |
Coördinaten | |
Land | |
Hoofdplaats | |
Oppervlakte | ca. 1000 km² |
Omtrek | |
Inwonertal | |
Landgebruik | |
Overig | |
De Carolinen zijn een Oceanische eilandengroep, onderdeel van de regio Micronesië. De Carolinen bevinden zich in het westen van de Grote Oceaan ten noord-oosten van Nieuw-Guinea. Het centrale en het oostelijke deel van de Carolinen wordt gevormd door Micronesia en het meest westelijke deel door Palau.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
[bewerk] Ontdekking en Spaanse overheersing
De Portugees Diego da Rocha was in 1527 de eerste Europeaan die tenminste een deel deze eilandengroep ontdekte. Hij noemde ze de Islas de Sequeira. De Spaanse admiraal Francesco Lazeano geeft ze echter in 1686 de huidige naam 'Carolinen' naar de toenmalige Spaanse koning Karel II (1661-1700). Vanuit de Filipijnen probeerden Jezuïeten de bevolking tot het christendom te bekeren. Na verschillende mislukte pogingen worden de eilanden verder genegeerd. In 1886 werden de eilanden pas echt door de Spanjaarden gekoloniseerd.
[bewerk] Duits bezit
Dat was echter van korte duur omdat Spanje na de Spaans-Amerikaanse Oorlog in 1899 besluit de Carolinen en de Noordelijke Marianen te verkopen aan Duitsland. Tot de Eerste Wereldoorlog vormden de Carolinen hierdoor een onderdeel van Duits Nieuw-Guinea.
[bewerk] Japans bezit
Japan bezette in 1914 de eilanden en kregen na de Eerste Wereldoorlog met een volkenbondmandaat het bestuur over Carolinen.
[bewerk] Amerikaans bezit en onafhankelijkheid
Na de Tweede Wereldoorlog vielen ze onder de Verenigde Staten waarna ze uiteindelijk zelfstandig werden. Eerst Micronesia in 1986 en later op 1 oktober 1994 Palau.
{{{afb_links}}} | Duits Nieuw-Guinea | {{{afb_groot}}} | |
---|---|---|---|
1885-1919: Bismarck-archipel - Keizer Wilhelmsland - Marshalleilanden - 1885-1899: Bougainville - Buka - 1899-1919: Carolinen - Marianen - Nauru - Palau |