Micronesië

Van Wikipedia

Ligging van Micronesië.

Micronesië is een van de drie grote eilandgroepen in de Grote of Stille Oceaan die samen Oceanië vormen. Het gebied wordt omsloten door de Filipijnen in het westen, Indonesië in het zuidwesten, Papoea-Nieuw-Guinea en Melanesië in het zuiden en Polynesië om het zuidoosten en oosten.

Het woord Micronesië komt van de oud-Griekse woorden μικρος (klein) en νησος (eiland).

[bewerk] Geografie en geschiedenis

Deze regio van Oceanië bestaat uit vele honderden kleine eilanden verspreid over een groot deel van de westelijke Grote Oceaan.

Het enige keizerrijk waarvan bekend in dat het in Micronesië is ontstaan lag in Yap.

De term "Micronesië" werd door Jules Dumont d'Urville in 1831 voor het eerst voorgesteld om dit gebied te onderscheiden. Daarvóór werd de term "Polynesië" gebruikt om in het algemeen de eilanden van de Grote Oceaan te beschrijven.

Staatkundig gezien is Micronesië verdeeld in acht territoria:

de Federale Staten van Micronesië (FSM);
de Marshalleilanden;
Palau;
de Noordelijke Marianen;
Nauru;
Kiribati;
Guam;
Wake Island.

Een groot gedeelte van het gebied kwam al vroeg onder Europese overheersing. Guam, de Noordelijke Marianen en de Carolinen (de latere FSM en Palau) werden al vroeg door de Spanje gekoloniseerd. Volledige Europese overheersing kwam echter pas aan het einde van de 19de eeuw, toen het gebied als volgt verdeeld werd:

de Verenigde Staten namen de controle over in Guam tijdens de Spaans-Amerikaanse Oorlog van 1898, en koloniseerden Wake Island;
Duitsland, dat Nauru koloniseerde en de Marshalleilanden, de Carolinen en de Noordelijke Marianen kocht van Spanje;
het Britse Rijk, dat de Gilberteilanden (Kiribati) koloniseerde.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden de onder Duits beheer staande eilandgebieden in de Grote Oceaan van Duitsland afgenomen en toegevoegd aan het Mandaatgebied. Nauru werd een Australisch mandaat, terwijl de andere Duitse territoria als mandaat aan Japan werden gegeven. Deze situatie bleef bestaan tot na het Japanse verlies in de Tweede Wereldoorlog, toen deze mandaten deel gingen uitmaken van een trust van de Verenigde Naties geregeerd door de Verenigde Staten, het Trustgebied van de Pacifische Eilanden. Het grootste gedeelte van Micronesië is nu (2006) onafhankelijk, met uitzondering van Guam, de Noordelijke Marianen en Wake Island, die allen tot de Verenigde Staten behoren.

[bewerk] Talen

De talen van de inheemse bevolking van Micronesië behoren tot de Austronesische taalfamilie. Bijna alle talen behoren tot de Oostelijke Malayo-Polynesische talen van deze familie; hierop zijn in West-Micronesië drie uitzonderingen, die behoren tot de Westelijke Malayo-Polynesische talen:

Chamorro en Tanapag in de Marianen;
Yapees in de Federale Staten van Micronesië;
Paluaans in Palau.

Deze laatste subgroep omvat ook de meeste talen die gesproken worden in de Filipijnen, Maleisië en Indonesië.^[1]

Aan de oostelijke rand van de Federale Staten van Micronesië vormen de talen Nukuoro en Kapingamarangi een uiterst westelijke uitbreiding van de Oostelijke Malayo-Polynesische talen.

[bewerk] Referenties

↑ Kirch, Patrick Vinton (2000). On the Road of the Winds. An Archaeological History of the Pacific Islands before European Contact. University of California Press, pp. 166-167. ISBN 0-520-22347-0.

{{{afb_links}}}

Landen en gebieden in Oceanië

{{{afb_rechts}}}

{{{afb_groot}}}

Onafhankelijke landen: Australië · Fiji · Kiribati · Marshalleilanden · Micronesia · Nauru · Nieuw-Zeeland · Palau · Papoea-Nieuw-Guinea · Salomonseilanden · Samoa · Tonga · Tuvalu · Vanuatu