Clara Schumann
Van Wikipedia
Clara Josephine Wieck-Schumann (13 september 1819 – 20 mei 1896) was pianiste en componiste. Ze werd bekend als echtgenote van Robert Schumann wiens werk zij na zijn dood promootte.
Clara Wieck werd in Leipzig geboren. Haar vader, Friederick Wieck, verkocht piano's en haar moeder, Marianne Wieck was een zeer goed pianiste en sopraan. Clara's ouders scheidden toen zij vijf jaar oud was. Clara werd aan haar vader toegewezen, die haar pianolessen gaf. Haar tijd werd gevuld met pianospelen, muziektheorie en concertbezoek, van een normale jeugd was nauwelijks sprake.
Toen ze veertien jaar oud was componeerde ze haar eerste pianoconcert in a klein, dat twee jaar later door haar werd uitgevoerd met het Gewandhausorchester onder leiding van Felix Mendelssohn-Bartholdy. Clara werd zeer beroemd, tot haar bewonderaars behoorden Mendelssohn en Goethe, en ze maakte vele concertreizen naar Parijs, Berlijn en Wenen.
Clara werd verliefd op Robert Schumann, die een van haar vaders leerlingen was. Dat was zeer tegen de zin van vader Wieck, die vanaf het moment dat hij erachter kwam, alle omgang tussen de geliefden verbood. Hij verzette zich aanvankelijk met succes tegen een huwelijk. Op haar eenentwintigste kon ze met Robert trouwen. Het was een intens muzikaal huwelijk, maar de opvoeding van de acht kinderen, gezondheidsproblemen en carrière, waren een zware last.
Toen Clara vijfendertig was, werd Robert in een inrichting opgenomen wegens depressies. Twee jaar later overleed hij. Clara had veel steun van Johannes Brahms die enige tijd daarvoor in hun leven was gekomen. Hun hele verdere leven bleven Brahms en Clara zeer bevriend.
In 1896 werd ze getroffen door een hersenbloeding en overleed twee maanden later.
