Eider (rivier)
Van Wikipedia
De Eider (Duits: Eider; Deens: Ejderen; Latijn: Egdor of Egdore) is met 188 km de langste rivier van de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein.
De rivier ontspringt ten zuiden van Kiel nabij de Oostzee, maar vloeit naar het westen, om in de Noordzee uit te monden. Het middelste stuk van de rivier werd gebruikt als onderdeel van het Kiel-kanaal.
Na de val van het West-Romeinse Keizerrijk in 476 worden de geschriften onnauwkeuriger, maar tegen het jaar 600 hadden de Juten, Angelen en Saksen – allen afkomstig uit het huidige Sleeswijk-Holstein – in Engeland koninkrijken uitgebouwd. Het thuisland der Juten was gelegen in het huidige Denemarken, ten noorden van Eider, en reikte vermoedelijk tot tegen Schleswig.
Sleeswijk en Holstein waren vermoedelijk de thuisbasis van de Angelen, die hun naam leenden aan het huidige Engeland.
De Saksen waren buren van de Angelen en het is aannemelijk dat de drie volkeren met elkaar verwant waren.
In de vroege middeleeuwen vormde de Eider de grens tussen de Saksen en de Denen (zoals vermeld door Adam von Bremen in 1076). Gedurende eeuwen vormde ze de grens tussen Denemarken en het Heilige Roomse Rijk.
Vandaag is het de grens tussen Sleeswijk en Holstein, respectievelijk de noordelijke en zuidelijke delen van de huidige deelstaat Schleswig-Holstein.
Het estuarium wordt gekenmerkt door wadden met brakwater.
[bewerk] Bronnen
- M.K. Lawson Cnut, The Danes in England in the Early Eleventh Century, Longman, New York 1993, ISBN 0-582-05969-0
[bewerk] Externe link
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Eider op Wikimedia Commons. |
