El Dorado (goudland)
Van Wikipedia
El Dorado (ook Eldorado) is een mythisch goudland dat zou zijn gelegen in Zuid-Amerika. De Spaanse conquistadores, die zich al heel veel goud hadden eigengemaakt, vernamen in de 16e eeuw van de Indianen van een koning die zich in het meer Parima zou baden en telkens geheel bedekt met goud zijn bad zou beëindigen: de Gouden Man of El Dorado in het Spaans. De conquistadores gingen ogenblikkelijk op zoek naar dit goudmeer Parima (dat ook op verschillende kaarten uit de 16de en 17de eeuw staat aangeduid in het gebied van de bovenloop van de Orinoco). Mogelijk vertelden de Indianen de legende vooral om van de goudzoekers af te zijn, maar dan heeft dat verhaal toch contraproductief gewerkt: het trok juist vele avonturiers aan.
Het nieuws verspreidde zich snel en er werden vele expedities op touw gezet, behalve door de Spanjaarden ook door de Nederlanders, Fransen en Engelsen. Er werd tot diep in de 18e eeuw gezocht in Colombia, Venezuela, Brazilië en Guyana, maar ondanks de vele geruchten over mogelijke vindplaatsen bleek nergens alles goud wat er blonk...
In zijn roman Candide beschrijft Voltaire het Eldorado als het overblijfsel van het Incarijk in Peru. Het zou een monotheïstisch land zijn, waar iedereen priester is. De inwoners van El Dorado vragen niets aan hun god, omdat ze alles al gekregen hebben. In plaats van te smeken danken ze hem de hele dag lang. Voltaire presenteert dit land als utopie, waar niemand ontevreden is en de armste sloeber rijker dan alle Europese koningen bij elkaar. Ook leven de mensen uit El Dorado langer dan anderen. De hoofdpersoon Candide bezoekt in El Dorado met zijn knecht Cacombo een wijze man die honderdtweeënzeventig zegt te zijn.
'El Dorado' en 'Eldorado' zijn ook namen van diverse plaatsen in verschillende staten van de Verenigde Staten en in Venezuela. Parima is ook de benaming van verschillende zwembaden, bijvoorbeeld een in Paramaribo.
