Eugène de Beauharnais
Van Wikipedia
| 1781-1824 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Groothertog van Frankfurt | ||||||
|
||||||
|
Eugène-Rose de Beauharnais (Martinique, 3 september 1781 - München, 21 februari 1824), Prins van Frankrijk (1804), Onderkoning van Italië (1805), Prins van Venetië (1807), Groothertog van Frankfurt (1810), Hertog van Leuchtenberg en Vorst van Eichstätt (1817), was de stiefzoon van Napoleon Bonaparte. Hij was de zoon van Alexandre de Beauharnais en Marie-Josèphe-Rose Tascher de La Pagerie (Joséphine de Beauharnais), die na de executie van Alexandre hertrouwde met Napoleon. Deze nam Eugène als zoon aan en in 1804 werd hij officieel lid van de keizerlijke familie als prins van Frankrijk.
Eugène werd in 1796 door Napoleon tot officier benoemd en nam als adjudant deel aan de veldtocht in Italië van 1796-1797 en de Egyptische expeditie van 1798-1799. De keizer stichtte in 1805 in Noord-Italië het Koninkrijk Italië en kroonde zichzelf tot koning. Aangezien hij echter normaliter ofwel in Frankrijk verbleef ofwel op veldtocht was, benoemde hij Eugène op 7 juni tot onderkoning.
Eugène huwde in 1806 prinses Amalia Augusta Louise, dochter van koning Maximiliaan I Jozef van Beieren, en werd in 1807 door Napoleon tot troonopvolger in Italië benoemd. In 1809 had hij het opperbevel over de Franse legers in Italië gedurende de strijd met Oostenrijk. Hij leed op 3 april een nederlaag in de Slag bij Sacile tegen aartshertog Johan, maar versloeg hem op 14 juni bij de Raab. Op 6 juli nam hij deel aan de beslissende Slag bij Wagram en in 1812 en 1813 leidde hij als opperbevelhebber de veldtochten. In 1813 werd hij opperbevelhebber van het Franse leger in Duitsland. Na de Slag bij Leipzig werd hij als opvolger van Karl Theodor von Dalberg groothertog van Frankfurt, een staat die echter datzelfde jaar nog werd opgeheven.
Eugène erfde na de dood van zijn moeder in 1814 het slot Malmaison maar moest delen van het meubilair en kunstwerken verkopen om haar schulden af te lossen.
Na de val van Napoleon en het Congres van Wenen verleende Max Jozef hem in 1817 het landgraafschap Leuchtenberg met de titel van hertog alsmede het vorstendom Eichstätt. Eugène stierf op 21 januari 1824 in München. Hij liet de volgende kinderen na:
- Carolina
- Joséphine (1807-1876) - gehuwd met Oscar I van Zweden
- Eugénie (1808-1847) - gehuwd met Constantijn van Hohenzollern-Hechingen
- August (1810-1835), 2e hertog van Leuchtenberg - gehuwd met Maria II van Portugal
- Amélie (1812-1873) - gehuwd met Peter I van Brazilië
- Théodelinde (1814-1857) - gehuwd met Willem van Urach
- Maximiliaan (1817-1852), 3e hertog van Leuchtenberg - gehuwd met Maria Nikolajevna, dochter van Nicolaas I van Rusland
